Ο Αλέξανδρος και τα κοινά δόξαντα τοις Έλλησι

Ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε στην Πέλλα, πρωτεύουσα του Μακεδονικού κράτους το φθινόπωρο του 356 π.Χ. Της γεννήσεως του προηγήθηκαν θαυμαστά σημεία, τα οποία είδαν οι γονείς του στο όνειρο τους.
Έτσι η μητέρα του Ολυμπία είδε ότι στην κοιλιά της ξαφνικά έπεσε κεραυνός και αναπήδησαν πύρινες γλώσσες, προς κάθε κατεύθυνση. Ο πατέρας του Φίλιππος είδε ότι ο ίδιος σφράγισε την κοιλία της γυναίκας του με σφραγίδα η οποία έφερε ανάγλυφο επ αυτής τον Λέοντα. Τα σημεία ερμηνεύθηκαν από τον μάντη Αρίστανδρο ότι θα γεννηθεί ένας τολμηρός και δίκαιος παγκόσμιος ηγέτης. Την ημέρα της γεννήσεως του ο στρατηγός Παρμενίων ήγαγε περιφανή νίκη εναντίον των Ιλλυριών, το άρμα του θριάμβεψε στους ολυμπιακούς αγώνες, αλλά ο ναός της Θεάς Αρτέμιδος στην Έφεσο πυρπολήθηκε, πράγμα που σήμαινε την κατάλυση της Περσικής κυριαρχίας στην περιοχή, αλλά και της Περσικής Αυτοκρατορίας. Ο Αλέξανδρος εκαυχάτο ότι ήτο εκ του πατρός του απόγονος του Ηρακλή, γενάρχη της Δωρικής φυλής. Απόγονος των Ηρακλειδών. Η μητέρα του ήτο απόγονος του Νεοπτολέμου του γιου του Αχιλλέως, ηγεμονίδα των Μολοσσών της Ηπείρου.
Η μητέρα του οπαδός της μυστηριώδους λατρείας του Βάκχου και του Ορφέως εμφύσησε σε αυτόν την άκρατο φιλοδοξία, την ανυποχώρητο βούληση το πάθος της υπεροχής και επικρατήσεως, Η απέραντος αγάπη της Ολυμπίας προς τον υιό της και το ιδιο αίσθημα του Αλεξάνδρου προς την μητέρα του, επηρέασαν τον ψυχικό του κόσμο, πράγμα που μαρτυρά και την αδιάλειπτο αλληλογραφία του Αλεξάνδρου προς αυτή. Ητο η πρώτη η οποία πληροφορείτο τα νέα των στρατιωτικών επιχειρήσεων στα βάθη της Ασίας και της αλλεπάλληλες νικάς εναντίον των Περσών και άλλων Ασιατικών λαών. Από τον πατερά του κληρονόμησε την μεγαλοφυΐα της στρατηγικής, την επιδεξιότητα της πολιτικής και διπλωματίας, την κεραυνοβόλο δράση, το πάθος του επεκτατισμού αλλά και το Εθνικό αίσθημα της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΙΔΕΑΣ.
Είχε διδάσκαλο τον Αριστοτέλη, ο οποίος καλλιέργησε στην ψυχή του Αλεξάνδρου του ορίζοντες του μεγάλου και του ωραίου. Το θαύμα του Ελληνικού πολιτισμού. Κάτω από το προσκέφαλο του είχε πάντοτε το εγχειρίδιο της Ιλιάδας, της οποία πολλά εδάφια αποστήθιζε. Σε ηλικία 16 ετών διορίστηκε από τον πατερά του αντιβασιλέας και ηγηθη εκστρατείας εναντίον μιας Θρακικής φυλής, την όποιαν κατατρόπωσε. Εκει ίδρυσε την Αλεξανδρούπολιν την όποιαν έχουμε σήμερα. Κατά την Μάχη της Χαιρώνειας το 338 π.Χ. κατά την οποία αναμετρηθήκαν οι δυνάμεις των Ελλήνων της Νότιας Ελλάδος εναντίον των κατοικουντων την Βόρειο Ελλάδα Ελλήνων υπο την ηγεσία των Μακεδόνων, ο Αλέξανδρος έσωσε τον περικυκλωμένο πάτερα του, δείξας στρητηγικότητα, αλλά και ορμητικότητα και τόλμη, σε ηλικία 18 ετών, προξενώντας μεγάλη έκπληξη προς τους πάντες. Οι Έλληνες ενώθηκαν υπο το σκήπτρο των Βασιλέων Μακεδόνων και τερμάτισαν κάθε ιδέα επανάληψης Πελοποννησιακών πολέμων, οι οποίοι διαίρεσαν και κατέστρεψαν το έθνος των Ελλήνων.
Η Αθήνα αποτελούσε για τον Αλέξανδρο το πρότυπο της δημιουργίας των δημοκρατικών αξιών και τπου Ελληνικού πολιτισμού. Ητο για αυτόν πηγή εμπνεύσεως. Το 335 π.Χ. κάλεσε όλους τους Έλληνες σε συνέδριο στην Κόρινθο, στο οποίον έδωσε τον τίτλο «Τα κοινά δόξαντα τοις Έλλησι». Ο ιστορικός Αριανός συνέγραψε την Ιστορία του Μεγάλου στρατηλάτη, του ανεπανάληπτου Ήρωα και του Έλληνος Βασιλέως και αρχιστρατήγου όλων των εποχών με την απαράμιλλο εποποιίαν. Το 323 π.Χ. το Ελληνικό θαύμα έσβησε στην Βαβυλώνα μετά από ανυποχώρητο πυρετό σε ηλικία 32 ετών. Ίσως ο θάνατος του να ήταν προϊόν συνομωσίας με δηλητηριασμένο κρασί από την Μακεδονία, ίσως πάλι ήταν αποτέλεσμα τω πολλαπλών τραυμάτων που δεχόταν στις μάχες και πληγές που ηταν ακόμη ανοιχτές.
Με τρεις κυρίως μεγάλες μάχες διέλυσε την Περσική αυτοκρατορία και έγινε κυρίαρχος της Ασίας μέχρι και, περά του Ινδού ποταμού. Η πρώτη μάχη έλαβε χώρα στον Γραικό πόταμο το 334 π.Χ. Εναντίον των στρατευμάτων του Δαρείου και του Έλληνος μισθοφόρου Ροδίου Μέμνονος. Έγινε κύριος της Μ. Ασίας και ελευθέρωσε τις Ελληνικές και μη πόλεις που τελούσαν υπό Περσική κυριαρχία.Η δεύτερη μάχη ήταν η Μάχη της Ισσού το 333 π.Χ. όπου κατατρόπωσε τον Δαρείο Κοδομάνο με 600.000 στρατό. Έγινε κύριος της Συρίας και συνέλαβε την βασιλική οικογένεια αιχμάλωτη. Η τρίτη μάχη ήταν η Μάχη παρά τα Γαυγάμηλα όπου συνέτριψε οριστικά τον υπέρογκο στρατό του 1.000.000 του Δαρείου εξοπλισμένο με δρεπανηφορα άρματα και πολεμικούς Ελέφαντες. Αυτή η τελευταία μάχη εχει ύψιστη σημασία, αφού δι αυτής εξετελέσθη η υπόσχεσης του Αλέξανδρου, την οποία ειχε δώσει στο Πανελλήνιο συνέδριο της Κορινθίου, ότι δηλαδή θα συντρίψει τελεσίδικα την εξ Ανατολών απειλή εναντίον της Ελλάδος.
Ε!… φιλικό κράτος του Σλαβικού λάου των Σκοπίων και των φιλικών αλβανών. Έχετε τίποτε να κάνετε με όλα αυτά «Τα κοινά δόξαντα τοις Έλλησι»;

Γιάννης Ζερβός

Related Posts