Αν γιατρευτούμε από αυτή την εθνική αρρώστια και μονιάσουμε χωρίς τις συμβουλές των ξένων, τότε θα ξαναβρούμε τις ελληνικές αξίες και θα μεγαλουργήσουμε. Τότε οι στάβλοι του Αυγεία θα είναι καθαροί από την κόπρο των ελλήνων πολιτικάντηδων και η χώρα χωρίς τσιμπούρια θα ανέβει τα σκαλοπάτια της προόδου και ευημερίας.
Βέβαια, δεν είναι ανάγκη να τρέξει κανείς στο πολύ παλιό παρελθόν του ελληνικού έθνους, αρκεί να γνωρίζει την ελληνική ιστορία. Ένας από τους κύριους λόγους που δίχασαν τους Έλληνες, ήταν η βάρβαρη εισβολή στην χώρα μας του νέου θρησκευτικού δόγματος, το οποίο με ανείπωτο φανατισμό που δεν είχε γνωρίσει ποτέ πριν ο κόσμος, δεν κατέστρεψε μόνο συστηματικά τα πολιτισμικά έργα των προγόνων, αλλά κυνήγησε και επέβαλε την φυσική εξόντωση των σατανικών και μυσαρών Ελλήνων. Η αποκορύφωσης αυτού του κολοσσιαίου κύματος θρησκευτικού μισούς έλαβε χώρα επί αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Θεοδοσίου του «Μεγάλου» και των Υιών αυτού Ονώριου και Αρκαδίου. Εκατομμύρια θανατώθηκαν όχι μόνο στον Ελλαδικό χώρο αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στην Ισπανία η Ιερά εξετάση έκαιγε τους ανθρώπους ζωντανούς προς… εξαγνισμό.
Πέρασαν οι αιώνες και φτάσαμε στους Βαλκανικούς πολέμους, που θα καθόριζαν τα σύνορα του νεοελληνικού κράτους και την αποτυχημένη εκστρατεία στην Μικρά Ασία. Οι Έλληνες διχάστηκαν και αλληλοεξοντώνονταν χάρις στις επικρατούσες φατρίες και αργότερα στα κόμματα. Ο πρώτος και προ παντός ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος είναι ο πραγματικός γεννήτορας του διχασμού των νεοελλήνων, σε βαθμό που ντρόπιασαν το έθνος μας και αποτέλεσαν μαύρη σελίδα στην νεότερη ελληνική Ιστορία. Η ξένη επιρροή στην Ελλάδα αποφασισμένη να τοποθετήσει τους ανθρώπους της σε νευραλγικές θέσεις, ενέσπειρε το μίσος μεταξύ των κομμάτων και ύψωσε τα τείχη του εμφυλίου, σε μεγάλα διαχρονικά όρια. (Το διαίρει και βασίλευε των Άγγλων). Σφαγές, βιασμοί προδοσία, αλλά φόβος και τρόμος απλωνόταν απ’ άκρη σε άκρη της χώρας. Τελικά οι δεξιές κυβερνήσεις δημιουργήματα των συμμάχων και «προστατών» της Ελλάδας, ονόμασαν τους εαυτούς τους Εθνικόφρονες, ενώ οι αριστεροί εξολοθρεύονταν κατά την συμβουλή του W. Churchill ο οποίος καθαρά ήταν υπέρ της «Φυσικής εξόντωσης των Κομουνιστών».
Κανένας αριστερός δεν μπορούσε να βρει θέση ούτε στο στρατό, ούτε στις πολιτικές υπηρεσίες του δημοσίου, ενώ αν αριστερός κατέδιδε αριστερό, του έδιναν χάρη. Χωρίς «υγιή κοινωνικά φρονήματα» ήσουν καταδικασμένος εσύ και η οικογένεια σου είτε να επιβιώσεις, εργαζόμενος στα κατώτατα και πλέον βρώμικα επαγγέλματα, είτε «Φιλώντας κώλους» να έπαιρνες αποδημία και να έφευγες εκτός Ελλάδος. Βέβαια, η δεξιά κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή, έδωσε χάρη στους αριστερούς και επέτρεψε την νομιμοποίηση τους στις διαδικασίες του «εκλέγειν και εκλέγεσαι». Όλα αυτά τα μέτρα καταρράκωσης της ανθρώπινης προσωπικότητας άνοιξαν βαθειά πληγή στην καρδιά της Ελλάδος που ακόμη αιμορραγεί. Ο Διχασμός των Ελλήνων δυστυχώς δεν έσβησε αλλά ακόμη και σήμερα ύστερα από 100 χρόνια, συνεχίζεται.
Δυστυχώς, η δεξιά διακυβέρνησης των Ελλήνων, που επέβαλαν τα συμφέροντα της Δύσης, συμπεριλαμβανομένου και του νεοφιλελευθερισμού, αποτέλεσε ξεστράτισμα της κοινωνίας μέχρι του βαθμού, αδιαφορίας για τις τύχες του έθνους (σαμποτάρισμα του μετώπου κατά την μικρασιατική εκστρατεία) και προσήλωση στα συμφέροντα της αγγλοαμερικανικής πολιτικής (ανήκωμεν εις την Δύσιν) με καταστροφικές συνέπειες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές, Χωρίς βέβαια να νομίσει κανείς ότι ο κουμμουνισμός θα βοηθούσε την χώρα να ζήσει ελεύθερη και ανεξάρτητη από δογματισμούς και πειραματισμούς παρωχημένων μοντέλων.
Είπε στις προάλλες η ιστορικός Μαρία Ευθυμίου ότι ουδέποτε σταμάτησε ο διχασμός των Ελλήνων. Είναι η Γάγγραινα η όποια είναι πρόξενος εθνικών συμφορών. Ακόμη και η μη παραχώρησης της Κύπρου στην Ελλάδα με τον Β παγκόσμιο πόλεμο είναι αποτέλεσμα του διχασμού των Ελλήνων, αλλά ακόμη και σήμερα κρατά την χώρα μας σε ομηρία με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι έλληνες να μονιάσουν και να συνεννοηθούν. Θέλουμε δεν θέλουμε γινόμαστε μάρτυρες του πλέον αντιδημοκρατικού φαινομένου, όπου η κάθε αντιπολίτευσης αντί να Βοηθά την κυβέρνηση, την καταδικάζει ως παράνομη από την ημέρα των εκλογών και αντιπολιτεύεται με συμπεριφορές μίσους που σπάνια έχει γνωρίσει άλλη Ευρωπαϊκή χώρα τα νεώτερα χρόνια.
Ο φανατισμός της αντιπολίτευσης, στις ημέρες μας, προστάτιδας της οικονομικής ελίτ εγγίζει τα όρια εθνικής μειοδοσίας αφήνοντας μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας να αντικαθιστά Το άλλοτε «καλλίτερα το τουρκικό σαρίκι από την Παπική τιάρα» με το «δεν πρέπει να μείνει η διακυβέρνηση της χώρας στα χέρια της Αριστεράς. Δηλαδή μερικοί δογματικοί είτε προδίδουν τα εθνικά συμφέροντα στους ξένους για να πέσει η κυβέρνησης, είτε θεωρούν την διακυβέρνηση της χώρας από την δεξιά, «κληρονομικό δικαίωμα» με ότι αυτό συνεπάγεται. «Δημοκρατία δε εστι πολίτευμα εις ο, η μεν πλειοψηφία κυβερνά, η δε μειοψηφία ελέγχει» ΠΕΡΙΚΛΗΣ. Άρα οι Νεοέλληνες βρίσκονται σήμερα, ενώπιο αναπόφευκτων ανατροπών, ενώπιο μιας σαρωτικής κοινωνικής επανάστασης, που εγκυμονειται, προς επάνοδο στην πραγματική ελληνική Δημοκρατία. Τα αγκυλώματα χάριν στα συμφέροντα των ξένων και της οικονομικής Ελίτ, πρέπει να εκλείψουν.
Γιάννης Ζερβός
