Οι κυβερνήσεις που τα τελευταία χρόνια νομοθέτησαν «τομές» για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, θέλησαν να τιμήσουν (και με την έννοια που απέδωσε στο «τιμημένο» ο ποδοσφαιρικός πανηγυρισμός) δύο ιστορικές προσωπικότητες: τον Καποδίστρια και τον Καλλικράτη.
Παρέλειψαν, όμως, στις έως τώρα μέχρι σφαγής τομές, να τιμήσουν κάποιο πρόσωπο της Αγίας Γραφής. Ίσως δεν πρόλαβαν και έχουν αφήσει την τιμή αυτή για την επόμενη επέμβαση στα αυτοδιοικητικά, ή, ίσως, το πιθανότερο, το επαναστατικό και ρηξικέλευθο της πολιτικής τους τούς αποτρέπει να ασχοληθούν με αντιδραστικές εξουσίες όπως αυτή της Θρησκείας. Και οι δύο περιπτώσεις απολύτως κατανοητές και δικαιολογημένες. Για να καλυφθεί, όμως, το κενό, στο άρθρο αυτό σπεύδουμε να δανειστούμε τον τίτλο και, τρόπον τινά, το ύφος, από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. «Ο Καλλικράτης, ουν, γαμήσας ετελεύτησε και μη έχων σπέρμα αφήκε την τοπικήν αυτοδιοίκησην, τω αδελφώ αυτού Κλεισθένην». Παραφράζω στην καθομιλουμένη: «Ο Καλλικράτης, λοιπόν, αφού νυμφεύθηκε (αφού δηλαδή έπιασε την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την αναδόμησε κανονικότατα, επ’ αγαθώ της κοινωνίας βεβαίως βεβαίως), ετελεύτησε (απεβίωσε, κλατάρισε, φινίτο λα μούζικα, ψόφησε, πώς αλλιώς να το πούμε;) και μη έχων σπέρμα (ήταν τζούφιος ο Καλλικράτης, φλούφλης, ανίκανος, τσαφ – πουφ – κιάκιο πώς το λένε!) άφησε την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο πιο αποτελεσματικό αδελφάκι του, τον Κλεισθένη».
Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί: Όπως μας έχει πλέον συνηθίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις μεγαλόστομες υποσχέσεις του πριν τις Εκλογές του Ιανουαρίου 2015, δεν «σκότωσε» τον Καλλικράτη, το νόμο δηλαδή που διέλυσε ολόκληρες πόλεις και χωριά, ολόκληρες περιοχές της Χώρας, συνεχίζοντας το έργο του προγόνου του «Καποδίστρια». Ο Καλλικράτης πέθανε από φυσικά αίτια. Αποδείχθηκε δηλαδή δυσεφάρμοστος στην πράξη, σε αντίθεση με όσα ισχυριζόταν η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που μας τον επέβαλε. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πιστή στις εντολές των Χωρών Εταίρων της Ε.Ε. α.ε., ψηφίζει οσονούπω νόμον νέον, με το όνομα «Κλεισθένης Ι» (Είδατε πόσο απειλητικό φαντάζει αυτό το «Ι»; Δεν σας κάνει να σκέφτεστε «Παναγία μου! Πώς θα είναι ο Κλεισθένης ΙΙ»; ). Ο νόμος αυτός, ο Κλεισθένης ο Α’, δεν είναι παρά ένας αδελφός – κληρονόμος του εκμετρήσαντος τον βίον Καλλικράτη. Και όπως κάθε κληρονόμος έχει την δύναμη του κληρονομουμένου και ακόμα πιο μεγάλη, λόγω του νεανικού του ενθουσιασμού. Σκοπός του Κλεισθένους Α’ δεν είναι άλλος από την περαιτέρω διάλυση των τοπικών κοινωνιών. Επειδή όμως οι δύο προκάτοχοί του, Καποδίστριας και Καλλικράτης δεν του άφησαν και πολλά προς διάλυσιν και επειδή ως νόμος διαπνέεται από όλην εκείνη την κουτοπονηριά του ΣΥΡΙΖΑ, βρήκε τον εξής τρόπο να μας «αλλάξει τα φώτα»:
Αφού, βέβαια, εδώ και έναν χρόνο περίπου, διέρρευσαν σχέδια «κοσμογονικών» αλλαγών στον Καλλικράτη, με την κατάργηση Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων με την κατάργηση της εκπροσώπησης των Δημοτικών Ενοτήτων στα Δημοτικά Συμβούλια κ.α., προαναγγέλθηκε, δηλαδή, η εφιαλτική οριστική αποσύνθεση της Τ.Α., τελικώς ο Κλεισθένης αποφάσισε να την βγάλουμε καθαρή προς ώρας, θεσπίζοντας μόνο μερικά, «λίγα και καλά», από τα προαναγγελθέντα:
-Πρώτη και καλύτερη κλεισθενική «καινοτομία» η αποσύνδεση της «εποπτείας» των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και η ανάθεσή της στους «Επόπτες Ο.Τ.Α.». Έτσι απλά, με ένα νόμο, που λέει ο λόγος, αποσυνδέεται η Τ.Α. από το Ελληνικό Δημόσιο και μια οιονεί «ανεξάρτητη αρχή», ένας γενικός δερβέναγας, εγκαθίσταται πάνω από το κεφάλι της, προς διεύρυνση του «κύρους ελέγχου νομιμότητας» των πράξεών της. Η διάταξη αυτή εκφράζει την πεμπτουσία των τριών νόμων για την Τ.Α., Καποδίστρια, Καλλικράτη και Κλεισθένη, που για συντομία, ας τους αποκαλούμε με το ακρωνύμιο «ΚαΚαΚλεί». Η πονηρούτσικη οικογένεια ΚαΚαΚλεί, λοιπόν, θεσπίζοντας αρχικά τον δεύτερο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης, διευρύνοντάς τον στην συνέχεια με τον αιρετό Περιφερειάρχη και τώρα αναθέτοντας την «εποπτεία» της Τ.Α. σε ανεξάρτητους Επόπτες, σταδιακά απομακρύνει όλο και περισσότερο τις τοπικές κοινωνίες από το ελληνικό κράτος. Έτσι φτάνουμε όλο και πιο κοντά στο ποθούμενο από τους εξουσιαστές μας: Στον διαμελισμό της Χώρας μας σε «οικονομικές περιφέρειες» συγχωνευμένες με άλλες περιφέρειες των Βαλκανίων και ελεγχόμενες, φυσικά, καθ’ ολοκληρίαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση Α.Ε.. Και, μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά στην τελική φάση του σχεδίου αυτού, που ίσως έλθει με τον Κλεισθένη ΙΙ ή με την Πάολα Ι, δεν θα υπάρχει επιστροφή, κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας θα έχει καταλυθεί.
-Ακολουθεί ως «καινοτόμα» κλεισθενική ιδέα, ο διαχωρισμός των Δήμων σε παιδιά και αποπαίδια: Την πρώτη και άρχουσα τάξη θα αποτελούν οι Μητροπολιτικοί Δήμοι, στην δεύτερη έρχονται οι Μεσαίοι Δήμοι και στο τέλος ακολουθούν καταϊδρωμένοι και με το χέρι τεταμένο προς ζητεία, οι πληβείοι, τα «μικρομάγαζα» Μικροί Δήμοι. Σε βασικές γραμμές αυτή είναι η κατάταξη που επιβάλλει ο Κλεισθένης στους δήμους της χώρας και σίγουρα θα τρίζουν τα κόκκαλα του πραγματικού Κλεισθένη, που κατάφερε με τον διοικητικό διαχωρισμό που επέβαλε στην Αθήνα να μετριάσει το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών πολιτών!
Τα παραπάνω αποτελούν τα δύο βασικότατα στοιχεία που προσωπικά διέκρινα με μια πρώτη ανάγνωση του Κλεισθένη Ι και χωρίς να αναφερθώ στις «Ειδικές Ρυθμίσεις» του νόμου, στις οποίες υπάρχουν πολύ «ενδιαφέροντα» θέματα που αφορούν τους εύηχους «ΦΟΔΣΑ» (Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων), την fast track απονομή ελληνικής ιθαγένειας, μέχρι και την διευκόλυνση της καύσης νεκρών για τους αντικληρικαλιστές και κλειοστοφοβικούς. Νομίζω όμως ότι είναι αρκετά για να καταδείξουν πως ο Κλεισθένης ετοιμάζεται να μας περιλάβει για την πρώτη φάση της ευαγγελικής περικοπής που αναφέραμε στην αρχή και δεν ξέρω σε τι κατάσταση θα μας αφήσει όταν κι αυτός τελευτήσει με το καλό.
Αξιοσημείωτη όμως είναι και η στάση των κομμάτων της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης ως προς τον Κλεισθένη. Σύμπασα η δήθεν αντιπολίτευση προς τον ΣΥΡΙΖΑ, περί πολλά μεριμνά και τυρβάζει ων ουκ έστι χρεία (δεν λένε να με αφήσουν τα ευαγγελικά σήμερα) και παραλείπει να ασχοληθεί με τον επιβεβλημένο από την αγαπημένη της ευρωκρατία Κλεισθένη. Σύμπασα, με μία εξαίρεση: Αυτή την κατακαημένη καρικατούρα του χειρότερου Πα.Σο.Κ., που ακούει στο όνομα Νέα Δημοκρατία. Η αξιωματική αντιπολίτευση λοιπόν, θέλοντας να δείξει ότι είναι αξιωματική και αντιπολίτευση αντιπολιτεύεται τον Κλεισθένη στο μόνο θετικό του στοιχείο: Την καθιέρωση της απλής αναλογικής στις αυτοδιοικητικές εκλογές! Η αιτιολογία φαιδρότατη: Δεν θα μπορεί να «κυβερνηθεί» σωστά ο Δήμος, λόγω των αντιρρήσεων της αντιπολίτευσης. Δεν θα μπορούν δηλαδή οι κκ Μπουτάρης και Ψινάκης να επιτελέσουν το λαοπρόβλητο και θεάρεστο έργο τους αναπόσπαστοι. Δεν γνωρίζω αν έχει εκφραστεί επίσημα αυτή η θέση, αλλά ελπίζω όχι. Γιατί αν εκφραστεί θα αποτελεί αισχρότατη και κυνική επίδειξη αντίθεσης προς την Δημοκρατία.
Επιλέγοντας γνωρίζω στον αναγνώστη ότι το άρθρο αυτό γράφεται στην πατρίδα μου, την «γη μου και ανάσα μου», το Ληξούρι. Το Ληξούρι είναι από τις πόλεις που επλήγησαν πολύ βαριά και από τον Καποδίστρια και από τον Καλλικράτη και περιμένει ακόμα μεγαλύτερη σφαλιάρα από τον Κλεισθένη τον Α’. Οι αντιδράσεις των Ληξουριωτών, δυναμικές στην αρχή, δεν κατάφεραν να έχουν το εκλογικό αντίκρισμα που θα έπρεπε και, φυσιολογικά, λόγω της κόπωσης και των βιοτικών προβλημάτων έπεσαν στο επίπεδο των παρακλήσεων προς αρμοδίους και μη, οι οποίοι δεν φείδονται υποσχέσεων για ανεξάρτητο Δήμο ή «κινήσεις ανάπτυξης» στο Ληξούρι. Για τον λόγο αυτό είμαι υποχρεωμένος να τελειώσω το άρθρο με μια άλλη περικοπή του Ματθαίου: «Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί…».
Ιωσήφ Λουκέρης
