Μήνυμα του ΙΚΙ για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

Η παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος δεν προσφέρεται καθόλου για εορτασμούς… Έρχεται να υπενθυμίσει τις τεράστιες ελλείψεις στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος και συνεπώς τις υποχρεώσεις μας σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό/μεσογειακό, εθνικό και τοπικό επίπεδο!
Ο πλανήτης μας είναι ένας πεπερασμένος χώρος και αυτό δεν φαίνεται να το έχουν καταλάβει οι ισχυροί του κόσμου αλλά ούτε και οι υπόλοιποι. Κάθε χρόνο αυξάνεται με επιταχυνόμενο ρυθμό η κατασπατάληση των φυσικών και πλουτοπαραγωγικών πόρων της Γης και μάλιστα σε βαθμό μεγαλύτερο από τη δυνατότητα αναπλήρωσης τους με αποτέλεσμα να… δανειζόμαστε από τους μελλοντικούς κατοίκους-χρήστες του πλανήτη! Σε επίπεδο μεσογειακής λεκάνης, οι συνέπειες των ανεξέλεγκτων δραστηριοτήτων στο πλαίσιο μιας άναρχης ανάπτυξης, έχουν φέρει σε οριακό επίπεδο τις επιμέρους θαλάσσιες περιοχές καθώς και τις αντίστοιχες παράκτιες ζώνες. Οι χώρες γύρω από τη Μεσόγειο (Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής) παρ’ όλα τα σχετικά προγράμματα, αδυνατούν να επιβάλλουν μια διακρατική πολιτική προστασίας των πόρων της τουριστικότερης περιοχής του πλανήτη.
Σε εθνικό επίπεδο τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η οδηγία της Ε.Ε. για τη θαλάσσια χωροταξία, η οποία ενσωματώνεται (μέσω ειδικού νόμου στη βουλή ) με δύο χρόνια καθυστέρηση… Όσο για το πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των ακτών στο πλαίσιο της διεθνούς σύμβασης της Βαρκελώνης για την Μεσόγειο, βρίσκεται ακόμη στα συρτάρια όπου περιμένει για χρόνια (μια δεκαετία!) την επικύρωση του από τη Βουλή. Αλλά και σε άλλους τομείς όπως η προστασία της φύσης, η διαχείριση των υδάτινων πόρων και η διαχείριση των αποβλήτων (στερεών και υγρών) η κατάσταση δεν είναι καλύτερη.
Σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, τα πράγματα σε όλους τους προαναφερόμενους τομείς βρίσκονται πολύ πίσω από το σημείο που θα έπρεπε να είναι. Γι’ αυτό και κάθε εφησυχασμός εκ μέρους των υπευθύνων συνιστά βαρύτατη αμέλεια. Για παράδειγμα και μόνο, η ρύπανση από το πλαστικό σε κάθε περιοχή (κυρίως σε ακτές και θάλασσες) είναι και πάλι, εν μέσω τουριστικής περιόδου, ο πρωταγωνιστής. Από τη άλλη πλευρά, το εθνικό πάρκο του Αίνου παραμένει ακόμη θεσμικά απροστάτευτο διότι δεν έχει τη θωράκιση που θα του έδινε η περιφερειακή ζώνη, την οποία κανείς από τους αρμόδιους δεν είχε μέχρι σήμερα τη βούληση να προωθήσει. Δίπλα ακριβώς από το όριο του πυρήνα μπορεί να γίνουν κάθε λογής επιβλαβείς δραστηριότητες!.. Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει πολλά ακόμα από τα προβλήματα που επιζητούν αντιμετώπιση. Όμως ο στόχος του μηνύματος αυτού, δεν είναι να παρουσιάσει μια εξαντλητική αναφορά αλλά να δώσει το έναυσμα για τον αναγκαίο προβληματισμό.
Τα παραπάνω -ενδεικτικά και μόνο- παραδείγματα δεν συνιστούν καταστροφολογίες αλλά ρεαλιστική (και επιεική) περιγραφή της σημερινής πραγματικότητας. Η αφύπνιση, επομένως, των συνειδήσεων των πολιτών πρέπει να είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την διαμόρφωση μιας φιλο-περιβαλλοντικής πολιτικής που υποστηρίζει ταυτόχρονα και την πραγματική ανάπτυξη. Το ΙΚΙ, έχοντας στο ενεργητικό του πολλές δράσεις για το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, συνεχίζει με συνέπεια τις προσπάθειές του για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού απέναντι σε κάθε είδους αδράνειες ή σκοπιμότητες.

Ηλίας Μπεριάτος

Related Posts