Ακούγεται αδιανόητο, αλλά τελικά όλα μπορεί να συμβούν όταν έχεις να κάνεις με μια κυβέρνηση που – προκειμένου να πετύχει τον επίσης αδιανόητο σκοπό της – προπαγανδίζει τα επιχειρήματα των Σκοπιανών.
Υποστηρίζουν, λοιπόν, από την πρώτη στιγμή – και μετ’ επιτάσεως ο κ. Κοτζιάς τις τελευταίες δέκα μέρες – ότι η Ελλάδα επέτρεψε να αναγνωριστεί «μακεδονική» γλώσσα από τον ΟΗΕ. Αναφέρονται στην Τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την τυποποίηση (standardization) των γεωγραφικών ονομάτων που έλαβε χώρα στην Αθήνα από τις 17 Αυγούστου ως τις 7 Σεπτεμβρίου το 1977. Όπως ανέφερε στην γενναία απάντησή του ο καθηγητής γλωσσολογίας και πρώην πρύτανης Γιώργος Μπαμπινιώτης, ο οποίος είχε λάβει μέρος σε εκείνη τη διάσκεψη, το θέμα εκείνης της συνάντησης ήταν πώς θα μεταγραμματίζονται τα τοπωνύμια με λατινικούς χαρακτήρες («romanization») βάσει ενός συστήματος μεταγραμματισμού (transliteration) των γραμμάτων τού αλφαβήτου που θα διευκολύνει να διαβάζονται ευρύτερα.
Ανέφερε επίσης ο κ. Μπαμπινιώτης πως γι’ αυτόν τον λόγο η ελληνική αντιπροσωπεία απαρτιζόταν από γλωσσολόγους, ιστορικούς, μέλη τής γεωγραφικής υπηρεσίας στρατού και αν επρόκειτο να τεθεί τέτοιο θέμα, θα ήταν διαφορετική η σύνθεση της αντιπροσωπείας, ενώ και οι ήδη συμμετέχοντες θα αντιδρούσαν και θα χαλούσε ο κόσμος. Επιπλέον, στη διάσκεψη εκείνη δεν προσήλθε εκπρόσωπος της πΓΔΜ, αλλά ένας εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας. Προφανώς! Διότι τότε δεν είχε ακόμη διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία και το ενδιαφέρον εντοπιζόταν σε θέματα καθαρά επικοινωνίας, όχι μόνο όσον αφορά στις γλώσσες, αλλά και στις διαλέκτους. Αλλά δεν βαριέσαι! Η προπαγάνδα συνεχίστηκε. Με αποκορύφωμα τις δηλώσεις του κ. Κοτζιά σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ, αλλά και το τουίτ του της 6ης Ιουνίου, όπου ανέφερε: «Αποδέχτηκαν το 1977 σε συνδιάσκεψη του ΟΗΕ να ονομάζεται η γλώσσα των Σκοπίων ως “Μακεδονική”. Από τότε αυτή τέθηκε στον πίνακα των επισήμων γλωσσών του ΟΗΕ όπου παραμένει μέχρι και σήμερα».
Εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο ενδεχόμενα: Είτε ο κ. Κοτζιάς έχει πλήρη άγνοια, οπότε δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι υπουργός των Εξωτερικών και πρέπει να πάει αμέσως σπίτι του, είτε λέει συνειδητά ψέματα, οπότε θα τον στείλει στο σπίτι του ο λαός (μαζί με τον προστάτη του, τον κ. Τσίπρα). Και στις δύο περιπτώσεις, είναι επικίνδυνος. Για τον απλούστατο λόγο ότι στον ΟΗΕ ο κατάλογος των επισήμων γλωσσών είναι πολύ μικρός – μόλις έξι επίσημες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, κινεζικά, ισπανικά, αραβικά, ρωσικά). Ούτε τα γερμανικά δεν είναι επίσημη γλώσσα στον ΟΗΕ και θα ήταν τα… «μακεδονικά»; Αυτό που υπάρχει στον ΟΗΕ είναι μία βάση δεδομένων (Unterm multilingual terminology database), που ο ίδιος ο ΟΗΕ αναφέρει ότι είναι ένα «γλωσσικό εργαλείο» με σκοπό να διευκολύνεται το έργο του προσωπικού των Ηνωμένων Εθνών. Στην ίδια αυτή βάση δεδομένων, αναφέρεται σαφώς ότι «η συμπερίληψη στοιχείου σ’ αυτή τη βάση δεδομένων δεν πρέπει να θεωρείται ως υιοθέτηση εκ μέρους του ΟΗΕ οποιασδήποτε θέσης, οντότητας ή προγράμματος»! Καταλάβατε; Καταλάβατε τι ψέματα ελεεινά λένε;
Σκεφθείτε πως στον ΟΗΕ όλες οι ομιλίες και όλα τα έγγραφα γίνονται και γράφονται μόνο σε αυτές τις έξι γλώσσες και μόνο γι’ αυτές τις γλώσσες υπάρχει επίσημη μετάφραση. Κάθε άλλο έγγραφο που κατατίθεται σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, απορρίπτεται! Δεδομένου ότι στον Οργανισμό μετέχουν 193 χώρες με λαούς που μιλούν εκατοντάδες διαφορετικές γλώσσες, θα ήταν αδύνατον ο Οργανισμός να μπει σε διαδικασία αναγνώρισης κάποιας γλώσσας – ούτε θα μπορούσε, ούτε είναι αυτή η δουλειά του. Απλά, οι κυανόκρανοι που πηγαίνουν σε όλες αυτές τις χώρες, πρέπει να διαθέτουν κάποιες βασικές γνώσεις, ώστε να αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις, αφού σκοπός τους είναι η ειρήνευση και όχι η πρόκληση περαιτέρω προβλημάτων. Γι’ αυτό και στον ΟΗΕ παραδίδονται κάθε χρόνο ειδικά μαθήματα για διάφορες γλώσσες, αλλά και τοπικές συνήθειες (ανάλογα με τις αποστολές) σε 10.000 στελέχη. Και μερικά ακόμη στοιχεία που αποκαλύπτουν τα ψέματα των κυβερνητικών προπαγανδιστών: Επειδή αυτή η βάση δεδομένων είναι κάτι σαν την Wikipedia, η ίδια η σελίδα ζητά να γίνονται διορθώσεις. Στις 14 Νοεμβρίου 2010, ο όρος «μακεδονική» βγήκε από τον κατάλογο Unterm και οι ίδιοι οι Σκοπιανοί απέδωσαν το γεγονός σε «ελληνικό σαμποτάζ» από «υπαλλήλους της μιας πλευράς».
Το υπουργείο των Εξωτερικών της ΠΓΔΜ έκανε διάβημα στον τότε γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, ο οποίος στην απάντησή του, πολύ προσεκτικά, μίλησε για «κατονομασμό μακεδονικής γλώσσας» και φυσικά όχι για αναγνώριση. Στις 19 Οκτωβρίου 2008, η εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής» αποκάλυψε έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σύμφωνα με το οποίο η αμερικανική κυβέρνηση είχε τον προηγούμενο Ιούλιο στενή συνεργασία με τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Μπ. Τσερβένκοφσκι για τη διαμόρφωση ενός πλαισίου λύσης για το θέμα της ονομασίας, το οποίο, όπως αποδεικνυόταν αποτελούσε τον βασικό κορμό της πρότασης Νίμιτς που είχε παρουσιαστεί στις δύο πλευρές. Η αμερικανική πρόταση προέβλεπε την ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» για χρήση σε διεθνείς οργανισμούς και ενδεχομένως στις διμερείς σχέσεις με τις χώρες που δεν επιθυμούν το συνταγματικό όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Επίσης, η «μακεδονική εθνικότητα και γλώσσα» προβλεπόταν να κατοχυρωθεί σιωπηρά μέσω παραρτήματος στο ψήφισμα του ΣΑ του ΟΗΕ που δεν υπόκειται σε έγκριση της Ελλάδας.
Αν η γλώσσα ήταν αναγνωρισμένη από το 1977 από τον ΟΗΕ (το ίδιο το έγγραφο δεν μιλούσε για «αναγνώριση» αλλά για «κατοχύρωση») τότε τι χρειαζόταν να το βάλουν από την πίσω πόρτα, μέσω Συμβουλίου Ασφαλείας; Θυμίζω επίσης ότι στις 2 Ιουλίου 2014, στη συνέντευξη Τύπου με την οποία ολοκληρώθηκε η ελληνική προεδρία στην ΕΕ, απαντώντας σε ερώτηση του Σκοπιανού δημοσιογράφου, ανταποκριτή του ειδησεογραφικού πρακτορείου ΜΙΑ και της Deutsche Welle στο Στρασβούργο, Τόνι Γκλάμτσεβσκι, ο οποίος έθεσε θέμα «μακεδονικής γλώσσας», ο Α. Σαμαράς δήλωσε ότι δεν υπάρχει «μακεδονική γλώσσα».
Σοφία Βούλτεψη
