π. Φώτιος Γαβριελάτος: «Δεν υπάρχει κακία και μίσος στον ορισμό της λέξης Αγάπη του Θεού»

Όλες αυτές τις μέρες έχοντας ζήσει από εικόνες και ρεπορτάζ την τραγική και οδυνηρή όντως κατάσταση των συνανθρώπων μας στην Αττική ένα συμπέρασμα που αβίαστα βγάζω από όλα όσα διάβασα και άκουσα είναι ένα μεγάλο… κατηγορώ του Θεού μας.
Και μάλιστα όλοι μας τον στήσαμε στον τοίχο και του αποδώσαμε το «ένοχος θανάτου εστί», ακόμη μια φορά τον οδηγήσαμε στην σταύρωση με μανία και μίσος, ξαφνικά ανακαλύψαμε την ενοχή του, την απουσία του από την ζωή μας, ότι δεν είναι Θεός αγάπης, αλλά τιμωρός, Θεός που δεν λυπάται και δεν πονά τον πάσχοντα άνθρωπο. Όλες αυτές τις μέρες του αποδίδουμε με ευκολία την ευθύνη των θυμάτων και ότι κακό συμβαίνει γύρω μας, ενώ θα μπορούσε να επέμβει και όλα να γίνουν όπως πρώτα. Συνεχώς και αδίστακτα τον ραπίζουμε με την ειρωνεία και τα απρεπή σχόλιά μας, που δυστυχώς βρήκαμε την ευκαιρία να τα βγάλουμε από μέσα μας.
Ψάχνουμε κάθε φορά να του φορτώσουμε τη δίκη μας ανεύθυνη στάση και συμπεριφορά, να του χρεώσουμε τα λάθη μας και προπάντων να του πούμε ότι σε θέλουμε στην ζωή μας όταν έχουμε πρόβλημα που θα καλείται να το λύνει. Δεν τον θέλουμε να μας ελέγχει, να μας βάζει κανόνες, δεν αντέχω τα στερεότυπα και τα σύμβολα Του για αυτό όταν τα ατιμάζουν εγώ δεν παίρνω θέση. Όταν τον περιφρονούν εγώ αδιαφορώ, όταν τον θέτουν στο περιθώριο της ζωή μας εγώ πάλι κάνω τη ζωή μου, όταν αποκαθηλώνεται από της συνειδήσεις μας εγώ πάλι θεωρώ ότι ανήκει στο Μουσείο αρχαιοτήτων άρα δεν τον θέλω, δεν τον πιστεύω, δεν τον αγαπώ, τον θέλω όταν… όταν… όταν…
Άρα όλοι μας θέλουμε ένα Χριστό κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας, έναν Θεό που απλά θα εκτελεί τις εντολές και τις επιθυμίες μου. Όλα αυτά που ζήσαμε δεν είναι θεϊκή τιμωρία και εξ ουρανού καταδίκη, δεν μπορεί να υπάρχει τέτοιος Θεός στην ορθοδοξία μας, δεν υπάρχει κακία και μίσος στον ορισμό της λέξης ΑΓΑΠΗ. Στην αγάπη της θυσίας, στην αγάπη που δεν θανατώνει, αλλά θανατώνεται για να δώσει ζωή. Ο Χριστός μας θρηνεί για το κατάντημά μας, τα θεϊκά του μάτια δάκρυα στάζουν από τη δίκη μας αποστασία. Ελπίζω να αλλάξουμε πορεία και να διορθώσουμε τα λάθη μας. Αν κοιτάξουμε στα μάτια αυτών των μικρών μαρτύρων της Αττικής ίσως καταλάβουμε ότι εμείς βάλαμε στο σπίρτο φωτιά, ίσως… Ίσως… Ίσως κάνουμε καλύτερη την αυριανή μέρα…

π. Φώτιος Γαβριελάτος

Related Posts