Για τους αποτυχημένους Έλληνες φταίνε οι επιτυχημένοι

Η 92χρονη ελληνίδα Γλίκαντζη-Αρβελέρ, Πρύτανης Γαλλικών πανεπιστημίων, διδάκτωρ των ελληνικών γραμμάτων και ελληνικού πολιτισμού, λάτρης των αρχαίων ελληνικών δημοκρατικών αξιών, είπε τα εξής:
«Οι Έλληνες είμαστε αλαζόνες και τούτο έχει αρνητικές επιπτώσεις στα εθνικά μας θέματα, τα οποία από εθνικά τα κάνουμε κομματικά και μετά… προσωπικά». Ακόμη προεκτείνοντας τα μειονεκτήματα από τις λανθασμένες τοποθετήσεις των πολιτικών του ελληνικού κοινοβουλίου και τις γεμάτες φανατισμό εκφράσεις, κατά την διάρκεια των αγορεύσεων, αναδύεται ένα παρηκμασμένο επίπεδο ομιλίας που προδίδει τα πόσο χάλια είναι ο πολιτικός πολιτισμός των «εκπρόσωπων του λαού» των οποίων το λεξιλόγιο είναι της τάξης κάτω του επιπέδου της μέσης εκπαίδευσης. Αντίθετα η γλώσσα του πεζοδρομίου καραδοκεί πίσω από τα έδρανα και παρουσιάζεται στην πρώτη ευκαιρία. Απαίσιο παράδειγμα προς αποφυγή για την κοινωνία μας και τις νέες γενιές. Υποτιθέμενοι καθοδηγητές των κοινωνικών σχέσεων, οι πολιτικοί στηριζόμενοι από νοσηρά Μ.Μ,Ε απομακρύνουν τους πολίτες από τα πραγματικά γεγονότα που τους προβληματίζουν και βαφτίζουν την ψευδολογία και αναξιοκρατία ως «ρεαλιστικά μετρά» δια των οποίων, υποτιθεται ότι οι πολιτικοί ηγέτες του τόπου, στοχεύουν σε μια αλλαγή-βελτίωση της ζωής των πολιτών. Μια αλλαγή που εδώ και πολλές δεκάδες χρόνια έχει αποτύχει και έχει ρίξει τη χώρα στην διεθνή αφάνεια και τους πολίτες της, σε καταστάσεις εξαθλίωσης.
Η κυρία Αρβελέρ και οι σώφρονες πολίτες πιστεύουν ότι η ελληνική δημοκρατία έτσι όπως ερμηνεύεται από τους πολιτικούς μας, καταστρατηγείται και απλά δεν είναι δημοκρατία. Ο πολιτικός κόσμος είναι χωρισμένος σε κόμματα, βεβαία αυτό καθ αυτό είναι δημοκρατική έκφρασης το κακό όμως είναι αλλού. Το κακό είναι ότι οι χώρα μας εχει καταντήσει ένας χώρος πολιτικών και κατ επέκταση κοινωνικών αντιπαραθέσεων. Έτσι αφού γίνουν εκλογές αρχίζει από την αντιπολίτευση αποδόμησης κάθε κυβερνητικής προσπάθειας για έργο και αρχίζει μια αντιπαλότητα στην όποια η κυβέρνηση εκλαμβάνεται σαν Μαφία COSA NOSTRA που εξαπάτησε τον ελληνικό λαό και πήρε την ψήφο του, σε βαθμό που το καλλίτερο που έχει να κάνει είναι να παραιτηθεί. Όλα τα επίμαχα εθνικά θέματα τα οποία ήταν λογικά κατά την προηγούμενη τετραετία όταν η αντιπολίτευση ήταν κυβέρνηση, τώρα που τα χειρίζεται η σημερινή κυβέρνηση η οποία ήταν τότε αντιπολιτεύσεις, θεωρούνται από την σημερινή αντιπολίτευση ότι κινούνται στα όρια της εθνικής προδοσίας από την μηδενίζουμε τα πάντα αντιπολίτευση. Εδώ είναι που οι πολίτες που άθελά τους είναι θύματα μιας πλάνης χωρίς διέξοδο.
Το πολιτικό κέρδος των πολιτών είναι μηδέν και κάθε θετικό ΜOΜΕΝΤUM που διαμορφώνει μια ώθηση της χώρας προς τα εμπρός, βάλλεται με υστερική μανία από την αντιπολιτευόμενη μερίδα που πασχίζει να μηδενίσει το κυβερνητικό έργο. Συν 1000 λοιπόν μείον 1000 ίσον με το μηδέν. Μηδέν εισπράττει ο Έλληνας πολίτης σε βελτίωση συντάξεων, σε μείωση της φορολογίας σε ασφάλεια κατά της ανεργίας σε κοινωνικές παροχές στην υγεία, στην παιδεία, στην βελτίωση της οικονομίας, σε όλα τα εθνικά θέματα και στο ξεβράκωνα από φίλους και συμμάχους στους οποίους ανήκωμεν. Έλληνες… Έλληνες Κολοκοτρώνη, Ν. Πλαστήρα, που είστε. Ιάσωνα η κόπρος του Αυγεία μας έπνιξε τι περιμένεις; Πρόκειται για ένα καθαρά ελληνικό φαινόμενοι πολιτικοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά δυο στουρναρόπετρες που τριβόμενες πετούν σπινθήρες και αυτοκαταστρέφονται. Σε καμία άλλη χώρα οι πολίτες ενός κόμματος δεν μηδενίζουν τις προσπάθειες του άλλου κόμματος. Ως φαίνεται λοιπόν για την κυρία Αρβελέρ, το έχον δημοκρατική όψη μόρφωμα, με το οποίο κυβερνάται η χώρα μας, δεν είναι δημοκρατία αλλά πολίτευμα αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων στο οποίο τουλάχιστο τα τελευταία 100 χρόνια λαφυραγωγεί την ελληνική κοινωνία και αποπροσανατολίζει τους πολίτες σε τέτοιο σημείο που δεν γνωρίζουν τι να πράξουν και ποιον να διαλέξουν για ηγέτη.
Το δε χειρότερο από όλα που εγγίζει τα ώρια της εσχάτης προδοσίας είναι, ότι ο φανατισμός των αντιπάλων είναι ολέθριος και επιφέρει εθνικής ήττες και συμφορές όπως η Μικρασιατική καταστροφή και ο εμφύλιος των ελλήνων με όλα εκείνα τα σκοτεινά και εγκληματικά επακόλουθα που έφερε στους Έλληνες, οι οποίοι προκειμένου να επιβιώσουν και να αποφύγουν την εκμηδένιση της προσωπικότητας τους , επιβεβαίωναν την ελληνοπρέπεια τους με το… «πιστοποιητικό των κοινωνικών φρονιμάτων» ή τρέπονταν σε φυγή από τούτη την χώρα που κάποτε η Περικλής ανέβαζε στην κοινωνική σκηνή την Ελληνική Δημοκρατία, το τελειότατο πολιτικό σύστημα όλων των εποχών. Σήμερα που βρισκόμαστε; Πολιτικά στη διαιώνιση του νεοφιλελεύθερου κατεστημένου, όπου η οικονομική ελίτ γίνεται πλουσιότερη και η πληβείοι της κοινωνίας θα ιδρώνουν και θα μάχονται για την καθημερινή επιβίωση τους. Η οπισθοδρόμηση της κοινωνίας και η απαξίωσης των αξιών είναι δεδομένη και τα ερωτηματικά των Ελλήνων αμείλικτα έτσι που η αλλαγή και η επανάσταση για δημοκρατία και δικαιοσύνη να είναι έννοιες ταυτόσημες.
Oι Έλληνες πολίτες, ερμηνεύοντας τα αποτελέσματα των εκλογών, ανάλογα με τις γνώσεις των και τις επιπτώσεις που θα έχουν στη διαχείριση των συμφερόντων τους, εμπλέκονται σε ατέρμονες συζητήσεις οι οποίες σε καμιά των περιπτώσεων δεν είναι αισιόδοξων προγνώσεων, άλλα προαγωγοί αδρανείας και στασιμότητας και τίποτε το θετικό, δεν προοιωνίζουν για καμιά κοινωνική τάξη, σκάλα ανόδου, ούτε προσπάθεια ανάκαμψης της λεηλατημένης οικονομίας και αποπροσανατολισμένης κοινωνίας, της οποίας η αβεβαιότητα εμπνέει αμφιβολίες για το μέλλον όλων των Ελλήνων και προ παντός των νέων Ελλήνων, οι οποίοι στέκουν με το ένα πόδι στο εξωτερικό ενώ περιμένουν το θαύμα , μια ηλιαχτίδα σταδιοδρομίας στην χώρα τούτη του Κρόνου και του Μινώταυρου του μοντέρνου κράτους των «ανθρωποφάγων» του ψυχικού και υλικού κόσμου των ελλήνων πολιτών.
Οι πλειοψηφία των Ελλήνων αδυνατεί να καταλάβει γιατί δεν ορίζουμε το σπίτι μας και η άγνοια αυτή προσδίδει ευθύνες κακοδιοίκησης στην «ανίκανη εξουσία», ενώ η προπαγάνδα, τρομερό εργαλείο ομαδικής πλύσης εγκεφάλου, ξεστρατίζει τον λαό από την ορθή και ρεαλιστική σκέψη, η μνήμη ατονεί και δεν θυμάται πλέον τους ανθέλληνες βαρβάρους αδυσώπητους λαφυραγωγούς της οικονομίας και χρεοκοπημένης ελληνικής οικογένειας που πάνω από εξήντα ολόκληρα χρόνια, βουτηγμένη στα χρέη παλεύει για επιβίωση, για μια θέση στον Ήλιο. Η απάτη του νεοφιλελευθέρου σχεδιασμού, δεν γίνεται αντιληπτή πριν να είναι πλέον αργά, πριν η οικογένεια στερηθεί από τα φάρμακα, πριν η σπουδάζουσα νεολαία εγκαταλείψει τις σπουδές και καταλήξει ένα ασήμαντο γκαρσόνι του αδιάφορου τουρισμού. Σε τι επίπεδο καταστροφικής άγνοιας και εξαπάτησης βρίσκεται τούτος ο λαός, είναι δύσκολο να καταλάβει πολίτης της Βορειοδυτικής Ευρώπης. Έτσι τα «βήματα» προς τα εμπρός τόσο της ελληνικής οικονομίας όσο και κοινωνίας, δεν είναι παρά βήματα σημειωτόν που θα πει ότι σαν λαός κολυμπάμε στο πέλαγος των Σαργάσσων της άπατης και της ψευδαίσθησης ότι με τις εκλογές και ανάδειξης κάποιου παλαιού και δοκιμασμένου κόμματος, η χώρα μας θα πάει μπροστά, πράγμα που δεν επέτρεψε ο νεοφιλελευθερισμός τα τελευταία 80 χρόνια και η τσιφκικοκοτζαμπάσικη νοοτροπία από το 1825.
Έτσι για τους αποτυχημένους πολίτες φταίνε οι ασυνείδητοι «επιτυχημένοι» πολίτες των οποίων η αλαζονεία και φαταουλισμός δεν επέτρεψε την διανομή του πλούτου σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας με δίκαιο τρόπο. Κράτησαν όλα τα ατού και ξόδεψαν κάθε ευνοιοκρατία για να γίνουν ισχυροί και με την ισχύ της οικονομικής ελίτ να επηρεάζουν αλλά και να προσδιορίζουν τους κανόνες ζωής των κοινωνικών τάξεων. Ο τρόπος οργάνωσης της οικονομικής ολιγαρχίας είναι άγνωστος. Ένα άγνωστο σε μέγεθος και δομή είναι το τραπεζικό σύστημα το οποίο κυβερνάται από εξωτερικούς παράγοντας και CLUB και Στοές και δεν συμμαζεύεται… Ναι βεβαία για τους αποτυχημένους Έλληνες φταίνε οι «Επιτυχημένοι Έλληνες»» με ότι αυτό συνεπάγεται.

Γιάννης Ζερβός