Η Κεφαλλονίτισα σέρφερ, Αναστασία Γερολυμάτου, που στα 81 της διδάσκει αγάπη για τη ζωή και διασχίζει το Ιόνιο Πέλαγος

Μια νέα σελίδα στην προσωπική της διαδρομή και την ανάδειξη του Ιονίου γράφει η 81 ετών λάτρης του σέρφινγκ από την Κεφαλονιά, Αναστασία Γερολυμάτου.
Απίστευτο κι όμως αληθινό, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η γεμάτη ζωντάνια και όρεξη για ζωή κ. Αναστασία ετοιμάζεται να κάνει τον διάπλου από τη Σκάλα Κεφαλονιάς απέναντι στην Κυλλήνη σε μια προσπάθεια να κερδίσει ένα στοίχημα που έχει βάλει με τον εαυτόν της τα τελευταία 41 χρόνια – όσα χρόνια δηλαδή κάνει σερφ. Ένα ταξίδι 18 ναυτικών μιλίων, διάρκειας τεσσάρων ωρών, για το οποίο η ίδια λέει ότι δεν φοβάται καθόλου. «Αν είχα φόβο δεν θα το τολμούσα καν. Γιατί να μπω σε τέτοια διαδικασία; Αισθάνομαι στα μπράτσα μου και στα πόδια μου πολύ σίγουρη. Πιστεύω ότι αν φοβάται κανείς δεν κάνει τίποτα στη ζωή». Επίσης, με αυτή την κίνηση της θέλει να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα αισιοδοξίας, τόλμης και αποφασιστικότητας σε μικρούς και μεγάλους. Η ίδια είναι πολύ ενεργή στα social media όπου μοιράζεται με τους διαδικτυακούς τους φίλους στιγμές «από τις περιπέτειές μου στη θάλασσα», όπως γράφει η ίδια καταφέρνοντας να εντυπωσιάσει με την ενεργητικότητά της και την αγάπη της για τη ζωή. Το newsbeast.gr, λίγο πριν το νέο της ταξίδι της, συνομίλησε μαζί της. Όσα μας είπε σίγουρα θα πρέπει να κάνουν πολλούς από εμάς να αναθεωρήσουμε τρόπο και στάση ζωής.
-Πώς προέκυψε η ιδέα για τον διάπλου Κεφαλονιάς-Κυλλήνης;
«Είναι τόση η χαρά μου όλα αυτά τα χρόνια τα ταξιδάκια που κάνω με αυτό το πανί και αυτό το σανίδι, η δύναμη του αέρα που σε κρατάει και σε τραβάει στα καθαρά νερά με συγκινεί τόσο πολύ και κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να παραδώσω αυτή τη σκυτάλη στους νέους με ένα παράδειγμα για να κάνουν κάτι και να μην κάθονται τόσο πολύ στις καρέκλες πίνοντας καφέ. Όχι μόνο οι μικροί και οι μεγάλοι γιατί κι εγώ μεγάλη ξεκίνησα».
-Πότε μάθατε σέρφινγκ;
«Ήμασταν διακοπές στος Λας Πάλμας και στον Ατλαντικό Ωκεανό μου δόθηκε μια ευκαιρία να ενοικιάσω από έναν Γερμανό ένα σερφ και να δοκιμάσω. Ήταν λίγο άγαρμπη εμπειρία, γιατί δεν ήξερα να γυρίσω πίσω και ρωτώντας έναν νέο πώς θα το καταφέρω μου είπε κατέβα εσύ και θα σου δείξω εγώ. Και τελικά έφυγε ο κατεργάρης κι εγώ αναγκάστηκα να κολυμπήσω στην κοντινότερη παραλία που βρήκα. Και κάπως έτσι μετά από έξι χρόνια κατάφερα να αγοράσω κι εγώ ένα σερφ».
-Υπήρχε κάποιος στην οικογένεια που έκανε κάποιο τέτοιο άθλημα;
«Κανένας, απλά ήμουνα πραγματικά ένα παιδί με πάθος για ό,τι έκανα και ποιος ξέρει καμια φορά αναρωτιέμαι πού θα έφτανε κανείς αν είχε τις δυνατότητες. Ίσως θα μπορούσα να ήμουνα μια καλή αθλήτρια αν το είχα ξεκινήσει νωρίτερα. Αλλά δεν υπήρχε η ευκαιρία με τίποτα. Πολύ λίγα τα χρήματα, πολύ λίγες οι ώρες ελεύθερες. Δεν πειράζει όμως και τώρα καλά είναι».
Έχετε σπουδάσει κάτι; Δουλεύατε;
«Όχι, δυστυχώς. Να φανταστείς έφυγα δέκα χρονών από το νησί. Με έστειλαν οι γονείς μου στην Αθήνα, είχανε κανονίσει που θα πάω να δουλέψω, να ξενοδουλέψω, ως οικιακή βοηθός. Στα δεκαπέντε μου γύρισα πίσω και μετά από ένα-δυο μήνες έφυγα και πάλι από την Κεφαλονιά. Αρχικά πήγα στην Αθήνα, σε έναν ετεροθαλή αδερφό, και γύρω στα δεκαεννιά μου βρέθηκα στην Ελβετία αφού έγραψα ένα γράμμα για μια αγγελία που αφορούσε νέες και νέους για διάφορες δουλειές. Για τακτοποίημα δωματίων και μπουφέ αρχικά και στη συνέχεια ως μαγείρισσα. Το αρχικό συμβόλαιο αφορούσε διάστημα έξι μηνών, αλλά τελικά έμεινα μέχρι σήμερα. Σκληρά χρόνια, αλλά όχι τόσο σκληρά όσο στο νησί. Τώρα μοιράζω τον χρόνο μου ανάμεσα σε Κεφαλονιά και Ελβετία».
-Πόσες ώρες κάνετε σέρφινγκ;
«Κατεβαίνω παραλία και ξεχνάω να γυρίσω πίσω».
-Φοβάστε καθόλου;
«Όχι βέβαια, αν είχα φόβο δεν θα το τολμούσα καν. Γιατί να μπω σε τέτοια διαδικασία; Αισθάνομαι στα μπράτσα μου και στα πόδια μου πολύ σίγουρη. Πιστεύω ότι αν φοβάται κανείς δεν κάνει τίποτα στη ζωή του».
-Πού αφιερώνετε την προσπάθειά σας;
«Θα αφιερώσω τη νίκη μου στα νέα παιδιά, σε αυτούς που θα συνεχίσουν τη ζωή γιατί εμείς φεύγουμε αργότερα. Και στην οικογένεια μου να με θυμούνται. Στόχος μου επίσης είναι να βοηθήσω τα παιδιά να βρουν κάποιο χώρο να τοποθετηθεί ένα κοντέινερ να μπορούν να τοποθετούν τον εξοπλισμό τους και να έχουν ένα σημείο να ξεκινούν να κάνουν το σπορ τους».

Ρεπορτάζ Αγγέλα Παπαθανασίου

Related Posts

LEAVE A COMMENT

Make sure you enter the(*) required information where indicated. HTML code is not allowed