Το πιο σπάνιο πράγμα σε τούτο τον κόσμο είναι η ανθρωπιά. Η αγάπη για το συνάνθρωπό μας και ο σεβασμός προς τον πλανήτη που μας φιλοξενεί. Η ανθρωπότητα έχει καταντήσει, δυστυχώς, απάνθρωπη.
Αδιαφορούμε για τον πόνο του άλλου, τη δυστυχία του, τη μιζέριά του, την πείνα του. Όταν ο πόνος, η δυστυχία, η μιζέρια και η πείνα δεν μας αγγίζουν, ζούμε πανευτυχείς. Ας πεθάνουν οι άλλοι. Δικό τους το πρόβλημα. Λυπάμαι πραγματικά για την κατάντια μας. Οι περισσότεροί μας έχουμε χάσει το δικαίωμα να λεγόμαστε άνθρωποι. Ευτυχώς, όμως, που υπάρχουν και εξαιρέσεις. Διάβασα πριν λίγο καιρό δύο-τρία περιστατικά ανθρωπιάς που με συγκίνησαν και αναπτέρωσαν τις ελπίδες μου για το αύριο. Θα αναφέρω ένα από αυτά που συνέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μια αφροαμερικανίδα γιαγιά έκλεψε από σουπερμάρκετ έξη αυγά. Την «έπιασαν» οι κάμερες ασφάλειες και η αστυνομία την εντόπισε στη γειτονιά. Την επομένη την επισκέφθηκε ένας νεαρός αστυνομικός. Της κτύπησε την πόρτα και αυτή την άνοιξε αμέσως. Ο αστυνομικός έριξε μια ματιά γύρω και έμεινε εμβρόντητος από την ανείπωτη ένδεια που επικρατούσε στο φτωχικό σπιτάκι. «…Ξέρετε κατηγορείστε ότι κλέψατε από το σουπερμάρκετ» της είπε και αυτή χωρίς κανένα δισταγμό του απάντησε: «Ναι, έκλεψα γιατί τα χρήματα της πενιχρής μου σύνταξης τελείωσαν πριν μέρες και τα εγγόνια μου δεν είχανε να φάνε…». Ο νεαρός αστυνομικός την κοίταξε με συμπόνια και πριν κατευθυνθεί προς την πόρτα για να φύγει, της λέει συγκλονισμένος: «Θα επιστρέψω σε λίγο».
Πήγε στο σουπερμάρκετ, πλήρωσε από την τσέπη του τα αυγά και παράλληλα αγόρασε δύο τσάντες τρόφιμα τα οποία πρόσφερε στην ηλικιωμένη γιαγιά λέγοντάς της: «Για τα εγγόνια σας και μην ανησυχείτε, δεν θα υπάρξουν συνέπειες για τα αυγά που πήρατε από το κατάστημα…». Η γιαγιά, «πνιγμένη» στα δάκρυα, ευχαρίστησε τον φιλάνθρωπο αστυνομικό χίλιες φορές και αυτός απλά την αγκάλιασε και στη συνέχεια έφυγε χωρίς να πει κουβέντα. Η συγκινητική πράξη του αστυνομικού έγινε γνωστή από τη γιαγιά με συνέπεια να τον εντοπίσουν οι δημοσιογράφοι και (όπως συμβαίνει συνήθως) τον πίεσαν να κάνει δηλώσεις. Και ο απρόσμενος ευεργέτης μιας δυστυχισμένης οικογένειας εξέπληξε και πάλι. Είπε μόνο λίγες λέξεις που λένε, όμως, τόσα πολλά: Πριν την εφαρμογή του νόμου πρέπει να εφαρμόζουμε τους κανόνες της ανθρωπιάς…
Υπάρχουν, λοιπόν, ακόμα άνθρωποι και επομένως υπάρχει ελπίδα. Και αυτή η ελπίδα είναι τόσο αναγκαία στη σημερινή Ελλάδα. Σε μια Ελλάδα όπου μέσα στη «θύελλα» του κορωνοϊού:
Το 35,6% των νοικοκυριών αδυνατεί να πληρώσει τους λογαριασμούς του, ενώ το 39,6% δεν μπορεί να συντηρήσει το σπίτι του, είτε αυτό είναι ενοικιαζόμενο, είτε ιδιόκτητο, σύμφωνα με στοιχεία της EUROSTAT.
Πάνω από ένα εκατομμύριο άτομα (δηλαδή το 25%) δήλωσαν εισοδήματα μέχρι 2.000 ευρώ, ενώ πάνω από 500.000 είχαν μηδενικό εισόδημα!
507.000 πολίτες επιβιώνουν χάρη στο Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ)
Πάνω από 80.000 βασίστηκαν στα κοινωνικά παντοπωλεία.
517.000 παιδιά βιώνουν τη φτώχεια, ποσοστό τριπλάσιο σε σχέση με το 2005.
Πάνω από 750.000 εργαζόμενοι αμείβονται με μισθό κάτω των 500 ευρώ.
Βέβαια η φιλανθρωπία δίνει μια «ανάσα» στους αναξιοπαθούντες αλλά δεν μπορεί να λύσει τα οικονομικά προβλήματα του κόσμου. Μπορεί, όμως, να βοηθήσει λίγο, και το λίγο είναι πολύ καλύτερο από το τίποτα…
Γιώργος Μεσσάρης
LEAVE A COMMENT