Πάντοτε έτρεφα ιδιαίτερο σεβασμό για το λαό της Χιλής! Ίσως γιατί μέσα από τις σελίδες της δικής του ιστορίας ένιωθα να διαβάζω την ιστορία της δικής μας Πατρίδας.
Συνεχείς απελευθερωτικοί αγώνες για αυτοδιάθεση κατά των Ισπανών κατακτητών, ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της το 1818, εμφύλιος, κοινωνικοπολιτικές συγκρούσεις, χούντα αλλά και μία προσπάθεια για ειρηνική και δημοκρατική επανάσταση από τις πιο ξεχωριστές… Το 1969 ο ιατρός, Σαλβαδόρ Αλιέντε συγκρότησε την Unidad Popular στην οποία κατάφερε να στεγάσει προοδευτικές δυνάμεις, να κερδίσει τις εκλογές του επόμενου έτους και να εφαρμόσει ευρύτατο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που περιελάμβανε μεταξύ άλλων τον αναδασμό της καλλιεργήσιμης γης, τη κατάργηση προνομίων των ξένων εταιρειών, την ενίσχυση του κράτους πρόνοιας. Μα ό,τι γεννά την ελπίδα συνήθως τελειώνει με πόνο… Ήταν η 11η Σεπτεμβρίου του 1973 όταν ο στρατηγός Πινοσέτ επιτέθηκε από ξηράς και αέρος στο Προεδρικό Μέγαρο της La Moneda. Ο Πρόεδρος Αλιέντε θα βρεθεί νεκρός. Θ’ ακολουθήσουν 17 χρόνια δικτατορίας, εκτελέσεων και βασανισμών ως αντίτιμο στη προσπάθεια των Χιλιανών για λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία. Το 1990 θα αναλάβει ξανά καθήκοντα δημοκρατικά εκλεγείσα κυβέρνηση. “Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη”, Πάμπλο Νερούδα.
Λευτέρης Κρητικός
Δικηγόρος
LEAVE A COMMENT