Ζούμε το 2020, την εποχή που με μια φωνή μας ανοίγουν και κλείνουν φώτα, την εποχή που με ένα βλέμμα μας ανοίγει και κλείνει η βρύση, την εποχή που έχουμε ανακαλύψει ότι υπάρχει νερό στον πλανήτη Άρη.
Δυστυχώς, αυτή η εποχή που ζούμε δεν έχει φτάσει ακόμη στο Ληξούρι και στα υπόλοιπα χωριά της Παλλικής. Όλα θυμίζουν Ουγκάντα την εποχή της ανεξαρτησίας της, όταν στην φτωχή πλην τίμια Ελλάδα τότε υπήρχε ρεύμα στα περισσότερα χωριά και δίκτυο ύδρευσης τουλάχιστον στις πόλεις και τις κωμοπόλεις. Στο Ληξούρι ο πολιτισμός θα αργήσει να έρθει. Για τέταρτη συνεχόμενη ημέρα πάνω από το 50% ολόκληρου του Δήμου δεν έχει ρεύμα, ενώ δεν συζητάμε για το νερό, το οποίο έχει γίνει κάτι παραπάνω από πολύτιμο, κάτι σαν το εμβόλιο για τον κορωναϊό. Τέσσερις ημέρες και βλέπουμε ακόμη, οι άνθρωποι είναι χωρίς νερό και χωρίς αποχέτευση. Κατουρούν στα χωράφια και αφοδεύουν στη θάλασσα. Για μπάνιο, δεν το συζητάμε, μόνο στη θάλασσα και χωρίς αφρόλουτρο. Η ΔΕΗ ακούει τα εξ αμάξης από τους κατοίκους, αλλά εκεί που ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι είναι για την ΔΕΥΑΚ. Ο πρόεδρος, Σταύρος Σπαθής και ο αντιπρόεδρος, Άγγελος Γαλάτης δεν έχουν που να σταθούν. Τέσσερις ημέρες και το μόνο που κατάφεραν ήταν να φέρουν μια υδροφόρα έξω από τον Παντοκράτορα χθες το βράδυ για να μοιράσει νερό με το λάστιχο στους… ιθαγενείς. Δηλαδή τίποτε παραπάνω και τίποτε λιγότερο από αυτά που ζούσε η Ουγκάντα την δεκαετία του 1960, που μόλις είχε γίνει ανεξάρτητο κράτος. Καμία πρόβλεψη από την ΔΕΥΑΚ, ενώ ήξεραν πως θα χτυπήσει δυνατά η κακοκαιρία το νησί μας. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων θα μπορούσε η επιχείρηση με τρεις ή τέσσερις γεννήτριες να λύσει ή τουλάχιστον να μειώσει το πρόβλημα. Τέσσερις ημέρες και βάλε καμία κίνηση από την ΔΕΥΑΚ, εκτός αν περιμένει τις γεννήτριες του Χαρδαλιά για να πιει ο κόσμος νερό και να μαγειρέψει κάτι να φάει. Απαράδεκτα πράγματα και όπως μας είπαν οι κάτοικοι «έχει ο καιρός γυρίσματα…».
Ρεπορτάζ Ξενοφώντας Ευαγγελάτος
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΧΩΡΙΣ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ
LEAVE A COMMENT