Η Υγεία στα νησιά μας νοσεί, πως θα αμείβονται οι νέοι γιατροί και θα αποκτάται και υγειονομικό υλικό και θα λειτουργήσει και η Εντατική

Καταντά πια… κατάντια και άκρως επικίνδυνο, το παιχνίδι των όποιων αρμοδίων εις βάρος της υγείας των Πολιτών και ακούμε διαρκώς για υποτιθέμενες λύσεις και διαρκώς για εισηγήσεις επί εισηγήσεων και υιοθέτηση μοντέλων οργάνωσης με αποτελέσματα αβέβαια…
Ήδη εξάλλου με το ΠΔ 131/1987 “Χαρακτηρισμός περιοχών ως αγόνων, Ιατροί, ειδικότητες κίνητρα”, ορίζεται: Αρθρ. 1. -1. Οι εξής κατά νομό πόλεις ή κωμοπόλεις, στις οποίες εδρεύουν νοσοκομεία ή κέντρα, χαρακτηρίζονται ως άγονες και προβληματικές και διακρίνονται σε κατηγορίες Α` και Β`, λόγω των κοινωνικών, γεωγραφικών συγκοινωνιακών και οικιστικών τους συνθηκών α) `Αγονες και προβληματικές Α` κατηγορίας: … α18. Νομός Κεφαλλονιάς: Ληξούρι, Ιθάκη, Σάμη … β) `Αγονες και Προβληματικές Β` κατηγορίας: …
β16. Νομός Κεφαλονιάς: Αργοστόλι: Το πως κατήντησαν οι υγειονομικές δομές – παρά την άνω ένταξή των, εις την ανωτάτη κατηγορία [Α΄ Κατηγορία] – Ληξουρίου και Σάμης και Ιθάκης, το ζουν οι κάτοικοι των περιοχών αυτών… Δια δε το εν Αργοστολίω Νοσοκομείο, που από την κατηγορία Β΄γίνεται Α΄ [εις την ίδια δηλαδή κατηγορία που ήδη είναι: Ληξουρίου, Σάμης, Ιθάκης] τα λόγια πλέον περιττεύουν και όλο λοιπόν ακούμε “για πλοία που όλο έρχονται και ποτέ δεν φθάνουν”. Και βλέπουμε Ιατρούς που “εξαφανίζονται” και που πρόθυμα τους δέχονται άλλα Κράτη για να τους αξιοποιήσουν… Επιστήμονες που σπούδασαν με έξοδα τούτης της ρημαδιασμένης Πολιτείας και που αντί να τους αξιοποιήσει, τους οδηγεί στον πικρό δρόμο της ξενιτειάς και που κουβεντιάζοντας μαζί τους, πληγώνεσαι για την Πατρίδα μας που “τρώει” τα παιδιά της. Και εδώ λοιπόν, ναι, δύο Νησιά, Κεφαλληνία και Ιθάκη, με Δομές Υγείας και Νοσοκομεία που νοσούν… Ξεχαρβαλωμένα. Και μιλάνε νυν τινές, δια να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες, δια ευθύνας των προηγουμένων. Μια διαρκή μετατόπιση ευθυνών στο παρελθόν και ούτω ουδεμία ελπίδα διά το μέλλον…
Ας γίνει κατανοητό: είναι θέμα ασφάλειας οι δε Ιατροί ως ομάδα αλληλεπιδρούν αν κάποιος στην αλυσίδα δεν υπάρχει τότε η αλυσίδα έχει καταλυθεί και δη εις βάρος της υγείας ακόμη και της ζωής του ασθενούς, οι δε εξαντλητικοί ρυθμοί εργασίας των λιγοστών Ιατρών, αν λείπει έστω και ένας κρίκος της αλυσίδας, στερούν ενίοτε την νηφαλιότητα με την οποία ο Ιατρός ανά πάσα στιγμή καλείται να αποφασίζει και αν δεν έχει υποστηρικτική ομάδα καθίσταται εισέτι δυσχερεστέρα η απόφασή του και ενίοτε τραγική διά τον πάσχοντα, μαν λχ αιμορραγήσει νύχτα μία εγκυμονούσα, τότε καλείται ο Ιατρός που δεν έχει εγγύς ΜΕΘ, και η πτήση για αερομεταφορά της γυνής καθυστερεί, να αποφασίσει ο Ιατρός και δη ενίοτε τραγικά λχ ακόμη και αφαίρεση μήτρας… Κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή ο Ιατρός ενός υποστελεχωμένου Νοσοκομείου να λογοδοτήσει στη Δικαιοσύνη ή/και στη Συνείδησή του για κάτι που δεν θα συνέβαινε αν το Νοσοκομείο λειτουργούσε σωστά…
Κινδυνεύει ο ασθενής σε ένα υποστελεχωμένο Νοσοκομείο. Και μεριμνούν νυν κυρίως δια βοηθητικό και διοικητικό προσωπικό, διότι ίσως όπερ απευχόμεθα εν συνεχεία και η υγεία καταστεί είδος εμπορεύσιμο και ας πλήρωνες μια ολάκερη ζωή το ασφαλιστικό σου Ταμείο. Ναι, νοσεί ο θεσμός της Δημόσιας Υγείας, ίσως γιατί στο βάθος του ορίζοντα, όχι πολύ μακριά, θα πρέπει να πληρώνεις Πολίτη ιδιωτικά Νοσοκομεία. Και είναι λοιπόν αναγκαιότητα πλέον, ήδη έφθασε η ώρα των Πολιτών, σε ουσιαστικά θέματα να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας… Είναι η ώρα να αξιώσουμε το στοιχειώδες: την αξιοπρέπεια… Είναι η ώρα να απαιτήσουμε τη λύση… Πριν να είναι αργά… Και αυτό που αρνούνται να μας δώσουν, ας τους αποδείξουμε ότι είμεθα πρόθυμοι να το στηρίξουμε, η όποια δε άρνηση των ιθυνόντων να σεβασθούν το αίτημά μας θα αποδεικνύει μόνον υποκρισία των…
Και δη ως παράδειγμα: Πέραν των όσων κονδυλίων [που από τις τσέπες όλων προέρχονται] διατίθενται δια την μέχρι σήμερον [υπο-] λειτουργία των ενταύθα Νοσοοκομείων, ας δίνουμε κάθε πολίτης των Νησιών μας, Κεφαλληνίας και Ιθάκης, επιπλέον 1 ευρώ, ήτοι μια τετραμελής οικογένεια 4 ευρώ όσο δηλαδή δύο πακέτα τσιγάρα… τα νησιά μας έχουν πληθυσμό άνω των 30.000 κατοίκων ήτοι κάθε μήνα με τριάντα και πλέον χιλιάδες ευρώ θα αμοίβονται νέοι γιατροί και θα αποκτάται και υγειονομικό υλικό, και θα λειτουργήσει ίσως έτσι και η Εντατική. Η δε είσπραξη ας γίνεται λχ μέσω των λογαριασμών ύδρευσης με μια αυστηρή όμως προϋπόθεση: τα χρήματα θα διατίθενται αποκλειστικώς και μόνον για γιατρούς και υγειονομικό υλικό των ενταύθα νοσοκομειακών δομών δια δε την διάθεση του ποσού να προβλέπεται επίβλεψη από μια ομάδα Πολιτών κατόπιν κληρώσεως με θητεία ετήσια…
Στους Πολίτες προσέτρεξαν για προμήθεια υγειονομικού υλικού πριν λίγο καιρό εκπρόσωποι της Πολιτείας λχ για αναπνευστήρες, εις τη θέσιν άλλων που “ξενιτεύθησαν” ας απαιτήσουμε λοιπόν και νομοθετικά αυτή τη λύση: ένα ευρώ κάθε δημότης των δύο Νησιών το μήνα και δη αποκλειστικώς και μόνον για Ιατρούς και υγειονομικό υλικό των Νοσοκομείων της αντίστοιχης Περιφερειακής Ενότητας, υπό την επίβλεψη, η διάθεση του ποσού, τυχαία κληρωθέντων Πολιτών. Και αν κάποιος ισχυρισθεί ότι είναι λαϊκίστικο το αίτημα αυτό, πρόθυμα και αμισθί προσφέρονται Υπηρεσίες να γίνει, με λεπτομερή ανάλυση και τεκμηρίωση, επίσημο κείμενο της Πολιτείας, οπότε μόνον αν κριθεί από Υπεύθυνα όργανα μη νόμιμο το σχέδιο, τότε θα πω ότι έσφαλα. Όμως ίσως πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αν θέλουμε ειλικρινά λύσεις λύσεις υπάρχουν και συνήθως είναι απλές, τις υπαγορεύει η κοινή λογική.

Γεράσιμος Βασ. Θεοδωράτος

Related Posts

LEAVE A COMMENT

Make sure you enter the(*) required information where indicated. HTML code is not allowed