Ζούμε στην Ελλάδα, μια χώρα που γνωρίζουμε την γεωγραφική της θέση και την ιστορία της, ακόμη για την πρωτοϊστορία της που χάνεται στα βάθη των χιλιετηρίδων, υπάρχουν αρκετά τεκμήρια, για τον κατακλυσμό του Ώγυγου το 15.900 πΧ.
Του Δευκαλίωνα το 9.500 πΧ. Για συγκρούσεις της Γης και πολλά άλλα, για την Ελλάδα και την Μεσόγειο, που ερευνούνται σήμερα από τους επιστήμονες του κόσμου. Γνωρίζουμε ακόμη για την καταγωγή των γηγενών και αυτοχθόνων εΕλήνων ιστορικός φιλόσοφος Ισοκράτης μας λέει «…Ταύτην γαρ οικούμε, ουκ ετέρους εκβάλλοντες, ουδ ερήμην καταλάβοντες, ουδ εκ πολλών εθνών μιγάδες συλλεγέντες άπαντα το χρόνο διατελούντες, αυτόχθονες όντες». Εμείς οι Έλληνες, αφού χάσαμε τον μητρικό μας χώρο, λόγω των Ρωμαίων και Βυζαντινών και αντικατάσταση αυτών από τους Τούρκους ήρθε, το πλήρωμα του χρόνου, όταν ελληνική γλώσσα και ο ελληνικός πολιτισμός, στον μακραίωνα αγώνα του με τον αυταρχικό δογματισμό και τα σκοτάδια της αμαθείας, βγήκε νικητής. Ο Ηράκλειτος, ο Δημόκριτος, ο Πυθαγόρας, ο Γαληνός, ο Ιπποκράτης, ο Αριστοτέλης, ο Αρίσταρχος δεν χωρούσαν στην ανθρώπινη διανόηση σαν μάγοι και παραμυθάδες. Όλες οι προσπάθειες που έκαναν σκοτεινοί κύκλου να αντικαταστήσουν την γνώση με την αμάθεια χάθηκαν και ότι απέμεινε για όπλα τους, ήταν βία, το δόγμα Δόγμα και αυταρχισμός.
Οι επιστημονικές γνώσεις των Ελλήνων, αστρονομικές, μαθηματικές και ιατρικές φώτισαν τα σκοτάδια του βαλτωμένου ΜΕΣΑΙΩΝΑ, μπόλιασαν το ανθρώπινο πνεύμα και οι κοινωνίες τίναξαν από πάνω τους τα καταπιεστικά φαύλα, ολιγαρχικά δόγματα και καθεστώτα, με τις ατεκμηρίωτες αποχαυνώσεις τους και αγκάλιασαν ολόψυχα το πολίτευμα της ελληνικής Δημοκρατίας. Όμως, η επανίδρυση του ελληνικού κράτους, που χάθηκε μαζί με τον Αλέξανδρο και ξαναφάνηκε στην ζωή (όπως ο Διγενής Ακρίτας) με την επανάσταση του 1821, αντιμετώπισε πολλά εμπόδια και ακόμη καθυστέρει στην εξέλιξη του από πολλές αγκυλώσεις, εξ αιτίας ξένων παρεμβάσεων, αλλά και κοινωνικής αναπροσαρμογής στις άξιες που εμείς οι ίδιοι στον κόσμο διδάξαμε. Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι ο Ελληνισμός έπεσε θύμα αφελληνισμού και το κύριο μέλημα της οργάνωσης της νέας πολιτείας είναι ο ανθελληνισμούς των Ελλήνων, αλλά και λόγω άγνοιας και ημιμαθείας, οι κυβερνήσεις είχαν αυταρχικό και ολιγαρχικό περιεχόμενο μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν «συμφέροντα» ξένα κυρίως, που στήριζαν ποικιλοτρόπως τις κυβερνήσεις, ενώ στον λαό έμενε μια γεύση πικρίας και πεποιθήσεις ότι κάτι δεν πάει καλά καθ ότι τα συμφέροντα του δεν εξυπηρετούνται.
Γίναμε μάρτυρες αποφάσεων των ξένων, μελών μιας ένωσης στην οποία και υμείς οι ίδιοι ανήκουμε για να διαπιστώσουμε ότι τα αποτελέσματα αυτών των αποφάσεων δεν είναι παρά μόνο καταστροφικά για την γη μας και την κοινωνία μας και το σπουδαιότερο είναι ότι προσπαθούν να μας πείσουν δι μέσω των ελληνικών κυβερνήσεων που εκτελούν χρέη πρακτόρων ότι το κάνουν για «το καλό μας». Ο λαός μας, όπως φαίνεται από τις αντιδράσεις του, είναι πλέον πεπεισμένος ότι η Ένωση στην οποία ανήκουμε δεν είναι, παρά μια λυκοφωλιά η οποία συνεχώς μας αφαιμαζει και ραδιουργεί το πώς θα μας εξοντώσει για να καταλάβει τον ζωτικό μας χώρο LEBENSRAUM που πολλοί ονειρεύονται. Αλλά το τραγικό ερώτημα είναι: Καλά ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας, τι κάνει; Δεν βλέπει; Δεν έχει αισθητήρια; Δεν έχει αντανακλαστικά; Όλοι γνωρίζουν και δεν μιλούν; Ονειρεύονται θέσεις σε μια Ελλάδα υπόδουλη; (Αυτό το σενάριο εχει παιχτεί κατά τα τελευταία χρόνια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας) Είναι όλοι προδότες; (Αυτό δεν γίνεται πιστευτό).
Αν αφαιρέσουμε το κακό σενάριο και τις κακές προθέσεις τοτε γεννάτε ένα αναπάντητο μεγάλο Ερώτημα; Γιατί το κράτος δεν οργανώνεται, Ποιοι το εμποδίζουν. Εξωγενείς παράγοντες; Είναι τόσο επικίνδυνο αυτό που προσπαθούν να κάνουν οι ξένοι, οι οποίοι το κάνουν εσκεμμένα και σε βάθος χρόνου, προκειμένου να εξαφανιστεί ο κληρονόμος του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και ο Έλλην να εκβαρβαριστεί στο βαθμό των γειτόνων για να μπορούν να τον ελέγχουν. Συμπερασματικά όμως, κρύβονται τεραστία γεωστρατηγικά συμφέροντα που μερικοί φίλοι και γείτονες δεν επιθυμούν να είναι στα χέρια μας. Εδώ είναι και η αρχή του «ήξεις-αφίξεις» διότι αυτά τα γεωστρατηγικά συμφέροντα διαπερνούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και οι αποφάσεις είναι αποφάσεις Ζωής και Θανάτου για την χώρα μας. Ούτε υπάρχει Έλληνας που δεν θα πολεμήσει μέχρι θανάτου για την προάσπισήτους.
Έτσι ο αποπροσανατολισμενος Έλληνας ζει μια Φάτα-Μοργκάνα, πιστεύοντας, ότι τα εθνικά μας βρίσκονται σε καλό δρόμο λόγω των συμμάχων και η χώρα είναι ασφαλής. Η «ασφάλεια» ήταν ισως και ο κύριος παράγων που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παραδώσαμε τα κλειδιά της εξουσίας και κυριαρχικά μας δικαιώματα στις Βρυξέλλες και το ΝΑΤΟ, οι οποίες διαχειρίζονται τα εθνικά μας θέματα τόσο ύπουλα και τόσο αντεθνικά πουν δεν υπάρχουν λόγια να τα εκφράσει κανείς. Έτσι πίσω από τις φαινομενικά, πιέσεις των Τούρκων είναι οι συνεχιστές της πολιτικής του Χίτλερ γιατί η Ελλάδα, εκτός από παράδεισος κλίματος, αποτελεί και τον εν δυνάμει συντομότατο δρόμο διακίνησης όλου του εμπορίου εξ ανατολών προς την Ευρώπη, όσο καμιά άλλη χώρα στον κόσμο. Και εδώ ακόμη και ο πιο ηλίθιος διερωτάται: Αφού τα ελληνικά λιμάνια, Θεσσαλονίκη, Αλεξανδρούπολη, Καβάλα είναι μόνο ώρες μακριά από τις χώρες προορισμού, γιατί το εμπόριο της Ανατολής προοριζόμενο για την ΒΔ Ευρώπη εκτελείται μέσω θαλάσσης στα Λιμάνια Αμβέρσας, Ρότερνταμ, Αμβούργο που απέχουν 6-7 ημερόνυχτα ταξίδι δια θαλάσσης.
Θα απαντήσει κάποιος ότι έλλειπε τόσα χρόνια η υποδομή και ειδικά το κατάλληλο σιδηροδρομικό δίκτυο σε μια ήπειρο διχασμένη σε αντίπαλα στρατόπεδα, ψυχρούς πολέμους και λαούς στους οποίους δεν υπήρχε συνεργασία λόγω καθεστωτικών δογματισμών και δυναμική παρουσία αντίθετης πολιτικής σε τέτοιους, σχεδιασμούς. Με λίγα λόγια θα μας κήρυτταν πόλεμο, όπως έκαναν οι Γερμανοί στην Γιουγκοσλαβία για να προλάβουν καταστάσεις αναβάθμισής της. Ποιος δεν βλέπει ότι αυτός ο πόλεμος έγινε για την Γερμάνια αποκλειστικώς; Θα καταλάβουμε περισσότερα για την εξάρτηση τα χώρας μας, αν λάβουμε υπ όψιν μας την διαμάχη μεταξύ του τοτε πρωθυπουργού της, κυρίου Κώστα Καραμανλή και του Αμερικανού κυρίου Bryza, σύμβουλου της Αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, όπου η σύζυγος του κυρίου αυτού, Τουρκάλα ούσα, συμβούλευε τον κύριο Καραμανλή να «αποφεύγει» τις κακές παρέες.
Ήταν τότε που ο κύριος Πούτιν είχε έλθει στην Αθήνα για να υπογραφεί η συμφωνία του “SOYTH SRTEAM” Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη. Και όταν ο κύριος Καραμανλής επέμενε άκουσε εκείνη την απειλή του Bryza: «Αυτή την συμφωνία δεν θα την υπογράψεις». Με λίγα λόγια η εμπορική σύνδεσης της Αλεξανδρούπολης με τις χώρες της ΒΔ Ευρώπης με την δημιουργία της καταλλήλου υποδομής σε μια ενωμένη Ευρώπη, έχει μέλλον και τεράστια γεωστρατηγική σημασία παρακάμπτουσα τον Βόσπορο με την προϋπόθεση ότι θα έχει την στήριξη της Δύσης. Θα την έχει όμως;
Γιάννης Ζερβός
LEAVE A COMMENT