Η ρεμούλα, η μίζα και τα τσιράκια κόντρα στους καθημερινούς μαχητές της υγείας

Εγκαταστημένος για μια βδομάδα στους διαδρόμους και το 221 δωμάτιο του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Κεφαλληνίας, ως συνοδός, μαζί με την Σπυριδούλα, του κλινήρη πατέρα μου, και μέσα στον απόηχο του περιβόητου σκανδάλου της Novartis…
Βίωσα από κοντά τον αγώνα που δίνουν και την υπέρμετρη προσπάθεια που καταβάλλουν οι γιατροί, οι νοσηλευτές και το λοιπό προσωπικό του Συστήματος Υγείας για να παράσχουν στους συνανθρώπους τους το μέγιστο αγαθό της υγείας μέσα σε αντίξοες συνθήκες, χωρίς την αναγκαία κρατική υποστήριξη, χωρίς τον απαραίτητο υλικό εξοπλισμό, με ελλιπές προσωπικό. Αναμετρούμενοι με τις δυνάμεις τους σώζουν ζωές, γλυκαίνουν τον πόνο, γεννάνε το μέλλον. Αυτοί οι εργάτες και μαχητές της υγείας που κρατάνε στις πλάτες όλο το Δημόσιο Σύστημα Υγείας μας δείχνουν με την πράξη τους πως η ελπίδα δεν ξεπουλήθηκε, απλά κάποιοι την υποθήκευσαν στο όνομα των πολυεθνικών της ρεμούλας και της μίζας που μαζί με τα τσιράκια τους και τους κολαούζους τους κερδοσκοπούν χωρίς να υπολογίζουν ανθρώπινες ζωές και πόνο. Παρακολουθούσα προσπαθώντας να σπρώξω τον αργόσυρτο χρόνο, στις τηλεοράσεις και στον έντυπο τύπο, τους εξανιστάμενους πολιτικούς που εμπλέκονται στο σκάνδαλο να μεγαλοστομούν και να φαμφαρολογούν, χωρίς αιδώ και μέτρο, ψεύτικοι και φθηνοί, απόλυτα εναρμονισμένοι στο πνεύμα του καρναβαλιού, ενώ δίπλα μου αγωνιστές της ζωής και της αξιοπρέπειας έδιναν και δίνουν τον ακάματο αγώνα τους στην υπηρεσία του ανθρώπου.
Μαζί με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές οι συγγενείς και σύντροφοι των ασθενών, ακούραστοι συμπαραστάτες στην προσπάθεια του δικού τους ανθρώπου, αλλά και όλων των αναγκεμένων, συμπλήρωναν τα κενά που έχει δημιουργήσει η κρατική αδιαφορία και αναλγησία, και αποδείκνυαν περίτρανα πως ο άνθρωπος δημιουργήθηκε για να δίνει, να προσφέρει, πως ο άνθρωπος, εμφορούμενος από το αίσθημα της ενότητας, της αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, βιώνει την εμπειρία της κοινότητας ως κάτι αυτονόητο. Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό που στήνει η ίδια η ζωή ξεπροβάλλουν οι αλήθειες και διακρίνεται η υποκρισία και καθένας οφείλει να επιλέξει με ποιους πρέπει να πάει και ποιους πρέπει ν΄αφήσει. Θέλω στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω από καρδιάς όλο το ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Κεφαλληνίας για το σπουδαίο έργο που προσφέρουν στην κοινωνία αλλά και τους γιατρούς και νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας Ιθάκης για την αμέριστη βοήθεια και το ενδιαφέρον που δείχνουν κάθε φορά που τους χρειαζόμαστε.

Σπύρος Μπούας

 

Related Posts