Αλέξανδρος Ταφλαμπάς: «Ο Φόβος του Καιρού στους Καιρούς του Φόβου…»

Το καλοκαίρι του 2007 ακούγαμε τον φαιδρό Πολύδωρα να μιλά για «τον Στρατηγό Άνεμο» πάνω στα αποκαΐδια της Αρχαίας Ολυμπίας. Το 2018 ακούμε τον καλύτερο φίλο τον ΝεοΦιλελέΔων Τσίπρα να μιλά για «την Ασύμμετρη Απειλή του Καιρού».
Μέσα σε 11 χρόνια , τίποτε δεν άλλαξε στην λογική με την οποία η εκάστοτε εξουσία, που δεν αλλάζει, ίδια μένει, μόνο το όνομα αλλάζει, πλασσάρει μέσω των ΜΜΕ, τον αστικό μύθο περί του κακού μας του καιρού. Όχι πως δεν υπάρχει, αλλά για να τα δούμε τα πράματα λίγο καλύτερα: Το έγκλημα στην Κινέτα, στο Μάτι και στη Ραφήνα, το κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθηση, δεν είναι ούτε τραγωδία, ούτε εκδίκηση της φύσης. Άλλωστε, για ποιο λόγο να εκδικηθεί η φύση φτωχούς ανθρώπους, που η εσωτερική μετανάστευση ως επί το πλείστον τους έριξε από τα χωριά τους κατ’ αρχάς στα δυάρια της Κυψέλης και των Πατησίων και μετά η αναζήτηση λίγης δροσιάς και μιας διεξόδου από την καθημερινή μιζέρια, στα αυθαίρετα της Ανατολικής Αττικής, του Ματιού, της Αργυράς Ακτής (από ονόματα ανέκαθεν σκίζαμε…) κυρίως μετά τον Εμφύλιο και κυριώτατα επί «Εθνάρχη» Καραμανλή, την εποχή της μεγάλης ανακατανομής του πληθυσμού της πατρίδας μας στο όνομα της δήθεν ανάπτυξης και του δήθεν ελληνικού «οικονομικού θαύματος», αλλά και επί Αντρίκουλα Παπατζή, του μπουζουκιού και του «όλα στάχτη να γίνουν, φτάνει να περνάω καλά». Κάτι σας θυμίζουν όλα αυτά, έ; Κάτι σύγχρονο, έ; Ή μήπως κάνω λάθος;
Τα ίδια δεν λένε και σήμερα οι φωστήρες που μας κυβερνούν, ου μην, αλλά και οι προηγούμενοι από αυτούς, που θέλουν να μας ματαξανακυβερνήσουν; Διότι η Ευρώπη, βεβαίως, βεβαίως, και η βιώσιμη ανάπτυξη, βεβαίως, βεβαίως, και ήρθε η σειρά μας να βγούμε από τα Μνημόνια, βεβαίως, βεβαίως… Και δώστου να ξεφυτρώνουν μέσα στα δάση δίπλα στα πεύκα, που αυτά εκεί ήταν και από πρίν, σπιτάκια αυθαίρετα, που κάποια στιγμή πήραν ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, «νομιμοποιηθηκαν» και μπήκαν και στο «σχέδιο πόλης» της αυθαιρετούπολης… Και μετά τα σπιτάκια έγιναν διώροφα προκάτ και κτίσθηκαν και πάνω στο κύμα και ακρίβυναν και ήλθαν πλουσιότεροι τώρα από τους πρώτους… Και έβγαλαν Δήμαρχο Μαραθώνα τον Ψινάκη, γιατί έτσι τους αρέσει ναούμε… Αλλά οι παλιοί χωματόδρομοι της πρώιμης αυθαιρεσίας έμειναν σε πλάτος οι ίδιοι, για να μην χάσουμε το κομμάτι του δάσους που μας «ανήκει». Με συνέπεια να μην χωράει ούτε ποδήλατο σε ώρα ανάγκης… Και στα χρόνια της «κρίσης» σκάει και το κερασάκι, τα κερασάκια καλύτερα, της «νομιμοποίησης» όλων των κτισμάτων, ακόμα και αυτών που κτίσθηκαν στα δάση, στην παραλία ή μέσα στη θάλασσα, με συνέπεια να είμαστε όλοι χαρούμενοι και οι δανειστές μας να εξοφλούνται τακτικότερα…
Και έρχεται ένα ωραίο πρωί, που φυσάει παραπάνω, γιατί πάντα θα έρθει μια μέρα που θα φυσήξει παραπάνω, άσε που πάντα φυσάει παραπάνω στην Ανατολική Αττική και παίρνουν φωτιά τα πεύκα, που πλέον βρίσκονται μέσα στις αυλές και ακουμπάνε τους τοίχου των σπιτιών και μέσα σε ελάχιστο χρόνο μπαίνει μέσα στο σαλόνι. Και το σαλόνι γίνεται κόλαση και τα έπιπλα προσάναμμα και η ζωή τους στάχτη. Και πάει περίπατο το αφήγημα για «Ισχυρή, Νέα, Καλύτερη Ελλάδα» την οποία φυσικά αξίζουμε και φυσικά δεν πρόκειται πoτέ με δαύτους να έχουμε. Και δώστου τα τρομολαγνικά δελτία ειδήσεων και δώστου οι κουνώντες Το δάχτυλο ακροδεξιοί χειριστές του FB και δώστου ακόμα και ο Αμβρόσιος να καταριέται και δώστου οι θεωρίες συνωμοσίας περί Βωξίτη, Ρώσων ή Τούρκων (μόνο οι Εβραίοι λείπουν…). Και κανείς τους δεν λέει το αυτονόητο. Πως όλα αυτά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ, αλλά Αποτέλεσμα ενός ΒΙΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ. Πως όταν η Φύση γίνεται ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ, τότε και φωτιές έρχονται και πλημμύρες (Η Μάνδρα και αυτή στο Υπόλοιπο Αττικής βρίσκεται). Πως δεν φταίει η Φύση, ούτε αυτή εκδικείται κανέναν.
Φταίει η ελεεινή εκμετάλλευση κάθε φυσικού πόρου και μέσου από τα αρπακτικά, τα διαχρονικά. Πως η καταστροφή της Ανατολικής Αττικής όπως και αυτή της Μάνδρας, αποτελούν ένα μάθημα ΣΧΟΑΠ… Δεν μπορούμε να χτίσουμε παντού, δεν γίνεται και δεν πρέπει. Μια βόλτα πρέπει να πάνε οι τοπικοί επαΐοντες, οι αναπτυξιακοί, σε μέρη που κόπτονται πως είναι ό,τι πρέπει για χτίσιμο και μετά να βάλουν να δούν το βίντεο της Μάνδρας και της Ραφήνας και μετά να πάμε όλοι μαζί να Βγάλουμε το Καμμένο μας το Μάτι, που έγινε στάχτη στον Βωμό της Απληστίας μας της Καπιταλιστικής. Πως πρέπει Να φυλαγόμαστε από τον Καιρό, ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ. Τα αρπαχτικά όπου Γής έχουν καταλάβει πως μοναδικό αποκούμπι στους Καιρούς του Φόβου είναι η ΕπανΑνακάλυψη της Φύσης από τον Άνθρωπο. Γιατί τα διδάγματα που παίρνουμε από αυτή πολλά. Και πλέον προσπαθούν να μας αποκόψουν και πάλι από αυτή.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Π. ΤΑΦΛΑΜΠΑΣ

Related Posts