Μεγάλη κουβέντα είχε γίνει όλο το προηγούμενο διάστημα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το μέγεθος τις κρίσης που δημιούργησε ο covid-19, και τις πρωτόγνωρες οικονομικές συνέπειες που έφερε σε όλα τα κράτη μέλη της.
Το μέγεθος της , τόσο σε Ευρωπαϊκό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με την αντίστοιχη κρίση του 1929. Παρακολουθήσαμε επανειλημμένα συνόδους κορυφής, συσκέψεις επί συσκέψεων, των οικονομικών επιτελείων, και προτάσεις που έδειχναν ότι οι περισσότεροι ηγέτες με τους χειρισμούς δεν είχαν μπορέσει να αντιληφθούν την σοβαρότητα της κατάστασης.Υπήρξαν προτάσεις για έκδοση ευρωομολόγου, κορωνονομόλογου ,και άλλες διάφορες ονομασίες που καθημερινά άλλαζαν .Οι προτάσεις αυτές όμως, όλες εμπεριείχαν το στοιχείο του δανεισμού ,είτε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είτε από τον ESM. Το παράδοξο ήταν ότι στηρίχθηκαν με σθένος και από όλους σχεδόν του ηγέτες και πολιτικούς, των χωρών του νότου ,χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους ότι με τον τρόπο αυτόν, απλώς επούλωναν μόνο πληγές ,που πολύ εύκολα θα άνοιγαν στο μέλλον, με καταστρεπτικές συνέπειες για τις οικονομίες των χωρών τους. Οι ασθενέστερες αυτές οικονομίες, θα σήκωναν πάλι τον σταυρό του μαρτυρίου. Θα αναλάμβαναν το κόστος αυτού του δανεισμού, όσο ευνοϊκού και αν ήταν, με αποτέλεσμα να συρθούν εκ νέου σε καταστάσεις, που ιδιαίτερα εμείς οι Έλληνες βιώσαμε με τον χειρότερο τρόπο στο πετσί μας τα προηγούμενα χρόνια.
Τα αναφέρω όλα αυτά γιατί θεωρώ ότι για μία ακόμη φορά, οι ηγέτες των μεγάλων Ευρωπαϊκών χωρών ”πιάστηκαν στον ύπνο”. Δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν το οικονομικό τσουνάμι που βρίσκονταν προ των πυλών, και στάθηκαν για μία ακόμη φορά ,απροετοίμαστοι, και κατώτεροι των περιστάσεων. Σήμερα όμως ,έστω και την ύστατη ώρα παρακολουθώ με ιδιαίτερη χαρά τις νέες εξελίξεις .Αισθάνομαι ότι αρχίζει τελικά να πρυτανεύει η λογική. Η γαλλογερμανική πρωτοβουλία, για την δημιουργία ταμείου που θα προσφέρει επιχορηγήσεις ,και όχι δάνεια στις χώρες που επλήγησαν περισσότερο από covid-19, δείχνει ότι τελικά εισακούστηκαν οι απόψεις όλων αυτών, που ήταν υπέρμαχοι, αυτών των επιχορηγήσεων από την πρώτη στιγμή, που ξέσπασε αυτή η πανδημία. Αν δεν δοθούν αυτές οι επιχορηγήσεις το μέλλον μας, ως Ευρωπαϊκή Ένωση προβλέπεται ζοφερό. Οι κινήσεις αυτές όμως δείχνουν, ότι έγιναν επιτέλους αντιληπτά, τα αυτονόητα από τους μεγάλους, της Γηραιάς μας ηπείρου. ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ, ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ.
Δημήτρης Σπανός
LEAVE A COMMENT