Η χαμένη πατρίς και ο Τάφος των Τζαννάτων

Αγαπητέ μου Μάκη, (Κολέα), με μεγάλη μου θλίψη διάβασα, στον τοπικό τύπο, μία ακόμη από τις απεγνωσμένες σου προσπάθειες, αναφορικά με την τύχη του θολωτού τάφου στα Tζανάτα. Αυτή τη φορά όμως αποφάσισα να εκφράσω δημόσια όλα αυτά που θα σου έλεγα κατ ιδίαν.
Θέλει αρετή και τόλμη φίλε μου η Ελευθερία… και μπορεί για εσένα να ήταν εύκολο γιατί την Ελευθερία την είχες μάνα, αλλά για τον περισσότερο κόσμο όμως, είναι μια λέξη ταμπού, είναι μια ακόμα λέξη που δυστυχώς συνθλίβεται σιγά σιγά, από το βάρος της ιστορία της. Ο πολιτισμός μας, διαμορφώθηκε από όλους αυτούς, που είχαν τη πνευματική δύναμη να πουν κάτι. Με εργαλείο το σώμα τους, προσπάθησαν να εκφράσουν τις αξίες τους, πάνω σε πέτρες, μάρμαρα, τσιμέντα, νότες και λέξεις. Η ενέργεια αυτή έγινε με απώτερο σκοπό, όλες αυτές οι αξίες να ταξιδέψουν στο μέλλον, εκεί που ορθώς είχαν καταλάβει οι ίδιοι ότι δεν θα έφταναν ποτέ! Ο σκεπτόμενος άνθρωπος βρίσκει πάντα τον τρόπο να ξεπεράσει την θνητότητά του, τοποθετώντας την γνώση του σε αντικείμενα που ξεπερνούν τα όρια της βιολογικής του ζωής.
Στον τάφο των Τζανάτων, για παράδειγμα κάποιοι… κάποτε… δημιουργώντας μια κοιλότητα από πέτρες και χώμα, προσπάθησαν να προστατέψουν ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού τους από την λήθη και την φθορά του χρόνου. Έστειλαν καλέ μου Φίλε ένα γράμμα με αποδέκτη το μέλλον και το μέλλον, κολέα μου, ήσουν εσύ και όσοι άλλοι συνέβαλαν με την επιστημοσύνη τους και την ψυχή τους, να ανοίξει αυτός ο ιστορικός φάκελος. Αν και δεν μπορώ επιστημονικά να αξιολογήσω το περιεχόμενο, μπορώ να αξιολογήσω το φάκελο, ο οποίος είναι πραγματικά μεγαλοπρεπής. Αυτή την ιστορική επιταγή Μάκη, εσύ και η παρέα σου, με πολύ μεγάλη ευπρέπεια και σεβασμό, την καταθέσατε αυξάνοντας κατά πολύ τα πολιτισμικά αποθέματα του τόπου μας.
Υπάρχουν δυο βασικές κατηγορίες ανθρώπων, καλέ μου φίλε! Αυτοί που είχαν το σθένος, ανεξαρτήτου αποτελέσματος, να αναμετρηθούν με τις ιδέες τους, και εκείνοι που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι πολεμώντας απλά και μόνο με την σκιά τους. Το μεγάλο ερώτημα, για όσους εγκεφαλικά παραμένουν ενεργοί, είναι, πως το υπουργείο πολιτισμού της χώρας, που γέννησε τον πολιτισμό, συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο στην ιστορία μας; Καλέ μου φίλε την απάντηση την βρήκα! Την είχε δώσει εδώ και αρκετό καιρό ο μεγάλος Umberto Eco…. την οποία σου παραθέτω αυτούσια… «Ο πολιτισμός δεν ακυρώνει τη βαρβαρότητα, αλλά, πολλές φορές, την επικυρώνει. Όσο πιο πολιτισμένος είναι ένας λαός, τόσο πιο βάρβαρος και καταστροφικός μπορεί να γίνει». Umberto Eco.

Δημήτρης Μεσσάρης

Related Posts

LEAVE A COMMENT

Make sure you enter the(*) required information where indicated. HTML code is not allowed