Στο Ληξούρι χθες βρέθηκε ο Βουλευτής του νομού μας. Την ώρα που συμπολίτες μας ή δε ξέρω εγώ τι άλλο ανταλλάσσουν ανώνυμες επιστολές διεκδικώντας το καλό του τόπου και ξέρουν τα πάντα και για όλους (;) ουδείς βρέθηκε να ξεκλέψει πέντε λεπτά από το πολύτιμο χρόνο του Βουλευτή μας να του κάνει μια ερώτηση για τα νοσοκομεία μας.
Θα μου πεις του κάνουμε χαρτιά, του κάνουμε συλλαλητήρια, του κάνουμε τηλέφωνα. Όπως και να το κάνεις οι πολιτικοί του τόπου έχουν υποχρέωση να τον φέρουν λιγάκι και προσεκτικά σε δύσκολη θέση δια ζώσης και δημόσια τώρα που τελείωσε (;) ο ιός. Ελπίζω να του είπε καμιά κουβέντα ο κ. Δήμαρχος. Άλλωστε, ο Βουλευτής δεν ήρθε μόνο για να κάνει το σταυρό του. Έρχεται μια στο τόσο για να βλέπει και αυτός ιδίοις όμμασι και να ακούσει ιδίοις ώτα τα προβλήματα των πολιτών. Και από που θα τα ακούσει αν δε τα ακούσει από τις τοπικές αρχές και φορείς; Από που θα τα ακούσει αν δε τα ακούσει από αυτούς που εκπροσωπούν τους πολίτες δια ψήφου; Κύριοι δεν είστε παρατρεχάμενοι όταν έρχεται ο Βουλευτής, είστε υποχρεωμένοι να εκπροσωπείτε τους συμπολίτες σας. Και για να σας προλάβω αυτή είναι προσωπική μου άποψη και τη λέω δημόσια και επώνυμα. Καταλάβατε λοιπόν γιατί βαδίζουμε με ρυθμούς χελώνας; Δεν διεκδικούμε τίποτα ενωμένοι… Για να κάνεις δουλειά πρέπει να μιλάς λίγο και να κουνάς σβέλτα το κορμί σου. Εμείς μιλάμε πολλοί και δεν είμαστε αλλέγροι…
Ακόμα χειρότερα όσοι διαθέτουν μυαλό (για τους πολιτικούς μιλάω) κατά την ταπεινή μου άποψη δε το έχουν χρησιμοποιήσει ακόμα για να βοηθήσουν το Ληξούρι όπως προεκλογικά έταζαν και αν κανένας τρέχει με προσωπικό κόστος για το καλό του τόπου του, τον επιβραβεύουμε με “φάσκελα”. Στο Ληξούρι υπάρχουμε άνθρωποι που ξυπνήσαμε και δε θα ανεχθούμε στο άπειρο αυτή τη κατάσταση ούτε με προσωπικό κόστος. Μόνο τη άδεια των συμπολιτών μας θα ζητάμε για να λέμε επώνυμα τη γνώμη μας και να δουλεύουμε για το Ληξούρι. Από βίτσιο και από κόντρα για τη κατάντια του Ληξουρίου που σκεφθείτε όλοι εσείς αν ευθύνεστε έστω και λίγο. Ακούστε και μια συμβουλή και από έναν νεότερο. Δεν είμαι ούτε κάνω το δάσκαλο. Όμως έχω μάθει πράγματα ακόμα και από παλαβούς όταν έχω αυτιά και μάτια ανοιχτά. Σταματήστε να απομακρύνετε του νέους και αγνούς ανθρώπους από το πολιτική ζωή του τόπου μας. Είστε χρήσιμοι για αυτόν το τόπο, αλλά ΔΕΝ είστε το μέλλον. Στηρίξτε και βοηθήστε τα παιδιά σας ώστε αύριο να μπορούν να διεκδικήσουν ενωμένοι ένα καλύτερο αύριο για το Ληξούρι. Μην γίνεστε εσείς οι ίδιοι κακομαθημένα παιδιά. Και αν σας πληγώνουν όσα παραπάνω είπα φανείτε επιεικείς μαζί μου. Η αλήθεια πάντα με πονάει. Ειδικά όταν βλέπω και ζω τα καθημερινά μας προβλήματα. Και επειδή είμαι χομπίστας: Τα μυαλά και τα αλεξίπτωτα λειτουργούν ΜΟΝΟ όταν είναι ανοιχτά…
Γρηγορόπουλος Κυρ. Ανδρέας
Πρ. Δημοτικής Κοινότητας Ληξουρίου
LEAVE A COMMENT