Δεν νοείται κοινωνική εξέλιξη και ευημερία, χωρίς περιβαλλοντική συνείδηση. Δεν συζητάμε πλέον μόνο για περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση διότι δυστυχώς δεν αρκεί. Ο καθένας από εμάς που κατοικεί σε αυτόν τον πλανήτη έχει υποχρέωση να προστατεύσει κάθε δομικό στοιχείο του ευρύτερου οικοσυστήματος.
Σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, έχουμε βιώσει την αστάθεια που προκαλεί οποιαδήποτε διατάραξη των περιβαλλοντικών ισορροπιών.
Η υγειονομική κρίση που βιώνουμε, έχει προεκτάσεις περιβαλλοντικές, ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά τους κινδύνους που ελλοχεύουν όταν δεν εφαρμόζεται ολοκληρωμένη διαχείριση στερεών αποβλήτων και πόσο σπουδαία είναι αντίστοιχα η ανακύκλωση και οι πρακτικές εφαρμογές της κυκλικής οικονομίας σε πολλούς τομείς.
Η ποιότητα και η επάρκεια των υδάτινων πόρων και της ηλεκτρικής ενέργειας επίσης προβληματίζουν, κυρίως για τουριστικούς προορισμούς μεγάλης επισκεψιμότητας, όπως τα Ιόνια Νησιά.
Η βιολογική καλλιέργεια, τα αγροτικά προϊόντα που καταναλώνουμε χωρίς χημικά πρόσθετα, η απαλλαγή του εδάφους και του υδροφόρου ορίζοντα από τοξικά φυτοφάρμακα.
Οι απειλές είναι πολλές και ήδη μας έχουν χτυπήσει την πόρτα.
Έχουμε υπερβεί τα όρια αντοχής του φυσικού περιβάλλοντος, χωρίς να είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε την στιγμή που θα επέλθει οριστική ρήξη.
Η συμπεριφορά μας, η αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας είναι η ελάχιστη ατομική συμβολή για την σωτηρία του τόπου μας.
Τα πορίσματα της επιστημονικής κοινότητας αποτελούν ηχηρή απόδειξη της κρισιμότητας της κατάστασης.
Για να μπορέσουμε να απαλλάξουμε το σπίτι μας από την καταστροφική μόλυνση, θα πρέπει πρώτα να εξαγνίσουμε την ψυχή και το μυαλό μας από οποιαδήποτε τοξική συμπεριφορά, που μας κρατά δέσμιους σε αγκυλώσεις άνευ σημασίας.
Έχουμε εξαντλήσει κάθε ευκαιρία και είναι ήδη αργά.
Εάν εμείς αποτύχουμε, δεν θα έχουμε υποθηκεύσει το μέλλον το παιδιών μας.
Θα το έχουμε ήδη καταδικάσει.
Αλέξανδρος Αλεξάκης
LEAVE A COMMENT