«Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο», ο γερο-Γνήσιος και ο Διονύσης Λυκούδης αγαπήθηκαν ξανά, πυρ και μανία είναι ο Άγγελος Κωνσταντάκης

«Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς, στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω, δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά, κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων», μας τραγούδησαν πριν από χρόνια οι Πυξ Λαξ, ένα τραγούδι που ταιριάζει απόλυτα στον γερο-Γνήσιο και τον Διονύση Λυκούδη.
Οι δύο άνδρες της Ισχυρής Κεφαλονιάς, που οδήγησαν τον συνδυασμό σε δύο διαδοχικές δημοτικές νίκες το 2010 και το 2014, αλλά και μια κερδισμένη νίκη σε βουλευτικές εκλογές του 2007 σήμερα έσμιξαν ξανά. Οι δύο τους βρέθηκαν δίπλα-δίπλα στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου και αν κρίνουμε από τις κινήσεις τους ο πάγος που υπήρχε ανάμεσά τους εδώ και ενάμισι σχεδόν χρόνο έχει ολοκληρωτικά λιώσει. Διονύσης Λυκούδης και Αλέξανδρος Παρίσης δείχνουν ότι ξεπέρασαν τις διαφορές τους και μαζί ετοιμάζονται για τα επόμενα πολιτικά τους βήματα. Όλα αυτά συμβαίνουν, την ώρα που ο Άγγελος Κωνσταντάκης, φανερά ενοχλημένος από το σμίξιμο των αηδονιών, δεν πάτησε το πόδι του απόψε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ο εκ Φαρακλάτων ορμώμενος Δημοτικός Σύμβουλος της Ισχυρής Κεφαλονιάς είδε τον κόσμο να γκρεμίζεται κάτω από το πόδια του, αφού για σχεδόν δύο χρόνια ήταν η σκιά και ο προστάτης άγγελος του Αλέξανδρου Παρίση, την στιγμή που ο Διονύσης Λυκούδης τα είχε… βρει με τον επικεφαλή της παράταξής του. Ο Άγγελος Κωνσταντάκης αναμένεται να βγάλει προς τα έξω το μεγάλο παράπονο προς τον γερο-Γνήσιο και να ξεκινήσει ακόμη ένας εμφύλιος πόλεμος στην παράταξη. Αναμένουμε σημαντικές εξελίξεις.

Οι Παλιές Αγάπες Πάνε Στον Παράδεισο (Πυξ Λαξ)
Άγονη πλήξη μιας ζωής, δίχως έρωτα
της ερημιάς μου τέρας, της πόλης μου θηρίο μη με φοβάσαι
αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σου θυμίζουν τον πρώτο σου έρωτα
οι πιο πολλοι αδιάφορα κενοί, σε λυγίζουν όπου και να ‘σαι
στα σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε επικίνδυνα

Στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται πίσω απ’ τη λήθη
Στα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι
οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι
μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου
που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή τον δαίμονα
στις άκρες των δακτύλων τους, ξημέρωμα Σαββάτου

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων.

Ό, τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο
για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου, κρύψου από μένα
δεν ξέρω αν φεύγεις, τώρα, για το λίγο μου
ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ
πολύ για σένα, πολύ για σένα

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

Ό, τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο…

Ρεπορτάζ Ξενοφώντας Ευαγγελάτος

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΧΩΡΙΣ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ

Related Posts

LEAVE A COMMENT

Make sure you enter the(*) required information where indicated. HTML code is not allowed