Μια ένωση δημοκρατικών κρατών στην οποία κυριάρχησαν τα οικονομικά-τραπεζικά συμφέροντα, των οποίων η δύναμη υπερέβη ακόμη και τους νόμους των κρατών μελλών, σε βαθμό που δικαίως την βάφτισαν «Η Ευρώπη των μονοπωλίων» και όχι των λαών.
Πράγματι καμιά σύγκληση ευρωπαϊκών λαών δεν έλαβε χώρα. Κανείς δεν μιλά για τις «ηνωμένες πολιτείες» της Ευρώπης. Τα «άλογα» του ευρωπαϊκού άρματος, μπήκαν πίσω από την άμαξα! Ακολουθώντας πολιτικές νεοφιλελευθερισμού η οικονομική Ελιτ, των πλουσίων, των τραπεζών και οικονομικών τραστ, επέβαλλε τους «στόχους» της οικονομικής ανάπτυξης και προγραμμάτων επενδύσεων, ώστε οι πολιτικές λύσεις των προβλημάτων να υπηρετούν την ένωση σε βάθος χρόνου, με Μακιαβελική μάλιστα φιλοσοφία και αλίμονο στα αδύνατα μέλη, που θα έχουν αντιρρήσεις. Θα δεχτούν την υποχθόνια δύναμη των εκβιασμών, το εργαλείο με το οποίο επαναφέρουν σε τάξη τα «ατίθασα παιδιά» μέχρι αυτά να κάνουν την λεγόμενη κωλοτούμπα, η οποία ισοδυναμεί με την πλήρη ταύτιση απόψεων με την ηγεσία της Ένωσης. Τίποτε λιγότερο από μια «αναγκαστική προσγείωση». Ελάχιστοι πολίτες είναι σε θέση να αντιληφθούν το τι γίνεται γύρω τους και τις διάφορες επιπτώσεις σκόπιμες η μη, που εμπεριέχουν οι οικονομικές και πολιτικές αποφάσεις της Κοινότητας. Δυστυχώς , στον τόπο μας περισσεύουν οι αφελείς οι κομματικοποιημένοι και πνευματικά κοιμώμενοι.
Μέσα σε αυτήν την Ευρώπη αποφάσισε να ζητήσει ασφάλεια και επιβίωση το έθνος και το κράτος των Ελλήνων, του οποίου οι ηγεσίες φρόντισαν να είναι « υποτακτικές» προσφέροντας «Γη και Ύδωρ» , στους «προστάτες», παραδίδοντας σε αλλότριες δυνάμεις, την εθνική κυριαρχία την οποία, ο Έλληνας στρατιώτης με μια ματωμένη χλαίνη υπερασπίστηκε αμέτρητες φορές, με υπερηφάνεια και αυταπάρνηση. Σήμερα γνωρίζει, ότι οι καιροί άλλαξαν, ο πατριωτισμός της άλλοτε υπερήφανης ελληνικής φυλής, βρίσκεται στο ναδίρ και τα εθνικά του συμφέροντα δεν γίνονται αποδεκτά από «φίλους» ή καταστρατηγούνται, αν δεν είναι σύμφωνα με τους πολιτικούς και στρατηγικούς τους σχεδιασμούς των δυνατών. Ανήκουμε σε ένα γεωστρατηγικό χώρο που αποτελεί πεδίον αντιπαραθέσεων ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις της Αμερικής και της Ρωσίας, με «συμμάχους» τις Η.Π.Α, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δυστυχώς αυτή η συμμαχία δεν εξυπηρετεί τους εθνικούς μας προσανατολισμούς, αλλά με αντίπαλο την τουρκική επεκτατική πολιτική, οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής ένωσης είναι η πολιτική «ίσων αποστάσεων» και κατά συνέπεια είναι ετεροβαρής υπέρ της Τουρκιάς, η οποία θεωρείται πιο σημαντική για τις στρατηγικές επιδιώξεις των Αμερικανών, των οποίων ο πάγιος στόχος είναι η απομόνωση και εγκλωβισμός της Ρωσίας, μοναδικός αντίπαλος στα σχέδια, της PAX AMERICANA για την παντοδυναμία-μονοκρατορία στον πλανήτη. Από το άλλο μέρος η Τουρκία σαν χώρα του Ισλάμ δεν εχει δεδομένη τοποθέτηση υπέρ των Αμερικανών συμμάχων, και οι Τούρκοι με αξιέπαινο τρόπο βάζουν πάνω απ όλα τα συμφέροντα της χώρας τους, ενώ ναρκοθετούν τα συμφέροντα των « συμμάχων» Ελλήνων και δοκιμάζουν ακόμη την κατάργηση- διόρθωση διεθνών συνθηκών, χωρίς οι φίλοι Αμερικανοί να κόπτονται και πολύ για αυτή την τουρκική πρόκληση. Η ανιστόρητη αφέλεια των αμερικανών είναι και προβληματική και επικίνδυνος για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Τα συμφέροντα σε αυτήν την περιοχή είναι εθνικά για τους Ρώσους και αδιαπραγμάτευτα. Σε βαθμό που θα τα υπερασπιστούν έστω και με πόλεμο.
Έπειτα οι Δυτικοί σύμμαχοι των χωρών του ΝΑΤΟ θα ξανασκεφτούν άλλη μια φορά την εμπλοκή τους σε μια καθαρώς αμερικανορωσική διένεξη, γνωρίζοντας ότι ανά πάσα στιγμή οι Αμερικανοί μπορούν να εγκαταλείψουν τους συμμάχους , στο έλεος του Θεού, αρκεί οι εχθροπραξίες με ότι αυτό συνεπάγεται, να μείνουν έξω από την Αμερικανική ήπειρο. Το να νομίζουν οτι μπορούν να κρατήσουν την Τουρκία στο Δυτικό στρατόπεδο, αποτελεί για τους Αμερικανούς μια φατα-Μοργάνα, διότι απλώς η Τουρκία έχει εθνική πολιτική και οι Τούρκοι είναι πατριώτες και όχι σφογκκωλάριοι των Αμερικανών. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε αυτές τις αξίες για την γείτονα χώρα. Το σοκαριστικό όμως είναι ότι τα κράτη μέλη της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» δεν αποτελούν καμία ένωση με ισχυρή ομπρέλα προστασίας για τα επι μέρους κράτη-μέλη. Μια ένωση, χωρίς κοινή εξωτερική πολιτική, χωρίς Ευρωπαϊκό στρατό, τι είδος είναι αυτή η ένωσης κανείς δεν μπορεί να καταλάβει. Θα σου πουν ότι για την προστασία της ένωσης είναι το ΝΑΤΟ το όποιο, με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, απέδειξε το πόσο καλά προστατεύει τα μέλη του.
Και βέβαια τι να περιμένει κανείς από ένα οργανισμό όπου οι Αμερικανοί σε ρόλο νταβατζή, προστατεύουν την ξεκουτιασμένη Γηραιά Ήπειρο. Το μέχρι τώρα ειδύλλιο Τουρκίας- Αμερικής , περνά κρίση αφού οι Τούρκοι δηλώνουν στους Αμερικανούς ξεκάθαρα ότι η «Φιλία» δεν είναι δεδομένη «Αλά GREEK». Αναφερόμενοι όμως αποκλειστικά στην Ευρωπαϊκή ένωση, αντιλαμβανόμαστε ότι η συνεργασία και κοινή ομοψυχία των Ευρωπαίων είναι μια μεγάλη μπλόφα, ενός οικονομικού νεοφιλελεύθερου μοντέλου το οποίο αποσκοπεί στην εκμετάλλευση και μη ένωση των επί μέρους μελών, αφού αυτό συνεπάγεται τρελές μπίζνες και εκβιαστικές για τα αδύνατα μέλη, όταν τούτο το κριθεί «αναγκαίο». Η πρόσφατη ιστορία απέδειξε ότι η Ελλάδα, να μην περιμένει καμιά στρατιωτική βοήθεια από την Αμερική στην οποία συχνά επικρατούν εξωτερικές πολιτικές παζαρέματος ελληνικών εθνικών θεμάτων, με ενδοτισμό στις τουρκικές αξιώσεις εις βάρος των Ελλήνων, των οποίων η στάση θεωρείται δεδομένη ,υποτακτική στην His master’s voice.
Αλλά και η σύμμαχος Ευρώπη, ποτέ δεν κούνησε το δάκτυλο στον Ιμπεριαλισμό της Τουρκίας υπενθυμίζοντας της, ότι Τα ελληνικά σύνορα είναι συγχρόνως και Ευρωπαϊκά! Ο άλλοτε υπουργός εξωτερικών της ΗΠΑ Κίσινγκερ, του οποίου ο ανθελληνισμός έδωσε το πράσινο φως στην Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο με ένα σωρό γλοιώδεις και βρώμικες αερολογίες, προσέφερε αφάνταστες υπηρεσίες στο αχαλίνωτο σωβινισμό των Τούρκων, για να βρουν την ευκαιρία κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου να χτυπήσουν τον ελληνισμό αποκαλύπτοντας την διπλοπροσωπία τους και αναπόληση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους γηγενείς και αυτόχθονες Έλληνες. Μεγάλος μύθος είναι ακόμη τα «Ευρωπαϊκό κεκτημένο» το οποίο ηλιθίως επικαλούνται οι ελληνικές κυβερνήσεις, αφού γνωρίζουν ότι δεν τίποτε άλλο παρά παπαγαλία από αξίες, ελληνικής προέλευσης τις οποίες οι Ευρωπαίοι έχουν μετατρέψει σε μια άμορφη πολιτική συμπεριφορά, που οι πονηροί, η αφελείς χρησιμοποιούν σαν αναλλοίωτο Ευρωπαϊκό υπαρξιακό αξίωμα, όταν τους συμφέρει, για να πείσουν την κοινή γνώμη για την προσήλωση τους στην δημοκρατία την Ελευθερία και την ισότητα μεταξύ των λαών της Ευρώπης! Μας δουλεύουν άγρια!
Η οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα μας, απέδειξε δυο κυρίως πράγματα ότι οι έλληνες διχάζονται πολύ εύκολα τοποθετώντας το ιδιωτικό τους συμφέρον πάνω από το εθνικό και ότι είναι πολύ αδύναμοι μπροστά στο «αξίωμα» που μας επιβάλουν οι πονηροί ξένοι, του «διαιρεί και βασιλευε»μια πραγματική κατάρα που ταλαιπωρεί τόσες και τόσες γενιές ελλήνων, έως ότου αποκαταστήσουμε την ομοψυχία και την αξιοπρέπεια στον τόπο μας.
Γιάννης Ζερβός
LEAVE A COMMENT