Η οικονομία της Τουρκίας, όπως και της Ελλάδας, στηρίζεται σε ένα μεγάλο βαθμό στον τουρισμό. Ουδέν μεμπτό, μέχρι εδώ. Ο τουρκικός, όμως, τουρισμός στηρίζεται, πάλι σε ένα μεγάλο βαθμό, στην ελληνικότητα των όσων προβάλλει ως αξιοθέατα, αποκρύπτοντας τεχνηέντως την εθνική τους ταυτότητα!
Αρχαία ελληνικά θέατρα, αρχαίοι χώροι αθλοπαιδιών, αρχαίοι ναοί, αρχαία ελληνικά αρχοντικά με απερίγραπτου κάλλους ψηφιδωτά και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι Τούρκοι καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να δώσουν στις παράλιες πόλεις τους ελληνικό χρώμα. Μπλε και άσπρα μαγαζιά και σπίτια (που θυμίζουν αιγαιοπελαγίτικα νησιά), ελληνικά ονόματα σε μαγαζιά, ελληνική μουσική, ελληνικά φαγητά (με τα ελληνικά ονόματά τους)! Όλα τούτα μου τα θύμισε φίλος που επισκέφθηκε την περασμένη εβδομάδα την Αλικαρνασσό, Μπόντρουμ τη λένε σήμερα οι Τούρκοι. Η Αλικαρνασσός βρίσκεται απέναντι από την Κω και έχει πληθυσμό γύρω στις 50 χιλιάδες. Για την ιστορία να αναφέρω ακόμα ότι στη διάρκεια της αρχαιότητας ήταν επίσης γνωστή για το Μαυσωλείο (του Μαύσωλου), ένα από τα Εφτά Θαύματα του Αρχαίου Κόσμου. Έμεινε, που λέτε, άναυδος ο φίλος όχι γιατί δε γνώριζε την αντιγραφή αλλά δεν μπορούσε να πιστέψει την έκτασή της! Μού έστειλε μάλιστα και δύο φωτογραφίες από τον ιστότοπο του τοπικού τουριστικού οργανισμού! Γι’ αυτό ο Ερντογάν μιλάει για γαλάζια πατρίδα. Γνωρίζει πολύ καλά ότι όπου βρεθεί και όπου σταθεί, η χώρα του τη γαλάζια Ελλάδα θυμίζει…
ΣΤΡΑΒΟ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΔΟ 2
Είναι επιεικώς ανεπίτρεπτη η αδηφαγία ορισμένων επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στον τουριστικό τομέα. Οι τιμές, για παράδειγμα, που χρεώνουν ορισμένα μαγαζιά στη Μύκονο είναι εξοργιστικές. Οι καταγγελίες που κάνουν τουρίστες είναι καθημερινές… Ένας καφές 15 ευρώ, μια ομπρέλα και δύο ξαπλώστρες 200 ευρώ, μια μερίδα καλαμάρια 70 ευρώ και άλλα εξοργιστικά. Δυστυχώς οι επιχειρηματίες αυτοί, θέλοντας να κορώσουν τη δίψα τους για χρήμα, στην ουσία βλάπτουν τον ντόπιο τουρισμό. Βλάπτουν την ίδια τους την τσέπη. Δεν είναι τυχαίο που φέτος στη Μύκονο, για πρώτη φορά, παρατηρείται μείωση αφίξεων τουριστών. Παράλληλα αυτοί οι αχόρταγοι επιχειρηματίες έχουν, όπως θα έχετε διαβάσει, προβεί σε ένα όργιο παράνομων κατασκευών. Όμως, η Μύκονος δεν είναι μόνη στην ανεπίτρεπτη συμπεριφορά. Απλά κρατάει τα σκήπτρα. Και στην ιδιαίτερή μου πατρίδα, την Κεφαλονιά, παρατηρούνται παρατράγουδα όχι τόσο στις τιμές όσο σε ότι αφορά την απίστευτη οδηγική συμπεριφορά των ντόπιων. Κορωνίδα η αδιαφορία των περισσότερων οδηγών για την ασφάλεια των πεζών. Τις προάλλες άκουσα Άγγλο, που μαζί με την οικογένειά του προσπαθούσε να διασχίσει μια διάβαση πεζών στην Παραλιακή Οδό, στο Αργοστόλι, να λέει, κάνοντας λογοπαίγνιο: “…we make our Cross and we cross…” – «κάνoυμε το Σταυρό μας και περνάμε απέναντι…». Καθόλου τιμητικό για την Κεφαλονιά και υπέρμετρα αντιπαραγωγικό για τον τοπικό τουρισμό.
Γιώργος Μεσσάρης
LEAVE A COMMENT