Τι; Καρπούζι μέσα στο καταχείμωνο μα είναι αφύσικο! Σώπα καλέ, εδώ συμβαίνουν, αλλά σημεία και τέρατα και τα θεωρούμε φυσιολογικά. Με αυτό το έργο μου λοιπόν, παρεμβαίνω για να πω δυο σκέψεις για το θέμα της πολιτικής σύγκρουσης των προοδευτικών και συντηρητικών που ξέσπασε για τον γάμο των ομοφύλων.
Και να πούμε ότι ο δικαιοκρατικός πυλώνας στή φιλελεύθερη δημοκρατία είναι πολύ πιο δύσκολος και πιο απαιτητικός από τον ίδιο τον πυλώνα της δημοκρατίας και τα ατομικά δικαιώματα δεν πρέπει να εξαρτώνται από τη γνώμη των περισσότερων αλλά να γίνονται σεβαστά από όλους για όλους. Σαν παιδίατρος τώρα θέλω να επισημάνω ότι η ταύτιση του παιδιού με το φύλλο του δεν είναι αυτονόητη, αλλά ακολουθεί μια πολύ δύσκολη και πολυπαραγοντική διαδικασία, την οποία δεν την καθορίζουν μόνο τα σεξουαλικά χρωμοσώματα XX και XY και οι ορμόνες, αλλά και το περιβάλλον, ασθένειες και χίλια δύο άλλα πράγματα. Έτσι που αυτό το θαυματουργό Y που φτιάχνει και καθορίζει το άρρεν και το θυμικό του καμία φορά δεν τα καταφέρνει καλά. Οπότε είναι ανέντιμο να τα βάζει κάποιος και να πετροβολάει τέτοιους ανθρώπους, αλλά πρέπον είναι να τους αφήνεις να αισθάνονται υπερήφανοι για αυτό που είναι και να απολαμβάνουν όλα τα ατομικά δικαιώματα όπως ακριβώς όλοι οι άλλοι.
Υ.Γ. Δεν είναι τυχαία η επιλογή της σύνθεσης το καρπούζι με τους αμέτρητους σπόρου όπως ο άνδρας και το σταφύλι με τις μετρημένες και περιορισμένες ρόγες όπως τα ωάρια της γυναίκας για να σκεφτούμε με αυτό και την τεκνοθεσία τις δυσκολίες και τη μέριμνα.
Ευάγγελος Ευαγγελάτος
Παιδίατρος
LEAVE A COMMENT