Σήμερα ακούσαμε για άλλη μια φορά από χείλη πολιτικού ανδρός ότι η δική του παράταξη είναι του Κολοκοτρώνη, του Μακρυγιάννη, του Πολυτεχνείου, του Βελουχιώτη. Και ότι οι “άλλοι” είναι η παράταξη των κοτσαμπάσηδων, των δοσίλογων και των μαυραγοριτών.
Ευτυχώς ο μέγας Αλέξανδρος και ο Περικλής τη γλίτωσαν προς το παρόν, μάλλον επειδή δεν είχαν χάπι εντ. (ο ένας πήγε από λοιμό, φτου μας σκόρδα, ο άλλος στο άνθος της ηλικίας του, άστους καλύτερα απ’ έξω). Ο ανήρ αυτός έχει (με την φροϋδική έννοια) εγκλωβιστεί σε ένα σύμπαν που όλα είναι γουέστερν. Οι καλοί καουμπόηδες όπως αυτός και οι κακοί ινδιάνοι που κάνουν άου-άου-άου. Έλα όμως που κάποια στιγμή όλοι καταλάβαμε ότι οι “καλοί” καουμπόιδες δεν είναι τόσο καλοί, και οι κακοί ινδιάνοι δεν είναι τόσο κακοί.
Μεγάλωσα ακούγοντας πολιτικούς της Αριστεράς όπως ο Φλωράκης, ο Κύρκος, ο Φαράκος, ο Παπαγιαννάκης, ο Μπανιάς, ο Κωνσταντόπουλος, η Παπαρήγα. Ακούγοντας ΛΟΓΟ και όχι ΠΟΜΦΟΛΥΓΕΣ. Και πίστευα και πιστεύω ότι η Αριστερά πρέπει να δίνει προοπτική, ελπίδα, και να ενώνει, όχι να διχάζει και να βάζει απέναντι όλους τους άλλους, έχοντας πληρώσει ακριβά τα τραγικά λάθη του παρελθόντος. Γιατί όλοι μαζί πρέπει να ζήσουμε, είτε με δεξιά είτε με αριστερή κυβέρνηση. Και βλέποντας σήμερα αυτή την κατάντια, πραγματικά νιώθω πολύ απογοητευμένος και προδομένος. Και δεν είμαι ο μόνος, πιστεύω.
Εκτός κι αν νομίζει ο εν λόγω πως οι μαυραγορίτες ήταν (και είναι) πάντα της άλλης παράταξης. Όχι, φίλτατε. Ο προδότης, ο δοσίλογος, μαυραγορίτης είναι πρώτα μαυραγορίτης, δεν έχει ιδεολογία, έχει μόνον τσέπη και συμφέρον. Και θράσος και ξεδιαντροπιά και καλές γνωριμίες σε όλα τα ανώτερα στρώματα όλων των παρατάξεων. Και μη μου πείτε πως δεν ξέρετε απατεώνες με “δημοκρατικότατες” πεποιθήσεις και καθαρούς, έντιμους ανθρώπους “συντηρητικούς”. Και όχι, δεν είναι όλοι οι μαυραγορίτες από τους ‘άλλους”, και όλα τα τάγματα των αγγέλων και αρχαγγέλων με την “δική μας παράταξη”. Μπορώ να σας πω και παραδείγματα, σε βραχεία ή μακρά λίστα.
Ο Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης, η Αντίσταση, το Πολυτεχνείο ΔΕΝ σας ανήκουν κατά κυριότητα, δεν τα κληρονομήσατε. Και ξέρετε κάτι; Όλοι οι παραπάνω, έμειναν στην ιστορία επειδή και όταν επέλεξαν να βάλουν την πατρίδα πάνω από την παράταξη. Και “πατρίδα” είναι όλος ο ΛΑΟΣ, και εμείς και οι άλλοι. Και οι φτωχοί και οι “πλούσιοι”, και οι δεξιοί και οι αριστεροί και οι χριστιανοί και οι μουσουλμάνοι. ΟΛΟΙ. Όταν βάζουμε πάνω από την παράταξη την πατρίδα, το ΛΑΟ, κερδίζουμε όλοι. Γιατί χωράμε όλοι σε αυτή τη χώρα, όχι μόνο μια παράταξη που βάζει απέναντι την άλλη.
Όποτε στην ιστορική πορεία του τόπου οι πρωταγωνιστές έβαλαν πάνω την “παράταξη” από την πατρίδα, όποτε δίχασαν, μπορεί κάποιοι να κέρδισαν πρόσκαιρα, ωστόσο η πατρίδα, δηλαδή ο λαός της, έχασαν. Κι έχααν πολλά. Τα λάθη αυτά τα έκαναν και αυτοί οι μεγάλοι ήρωες. Αλλά δεν τους λέμε ήρωες για τα λάθη τους. Τους λέμε ήρωες για τις στιγμές που φόρεσαν τη φανέλα της Εθνικής, και έπαιξαν μπάλα για όλους μας. Που νοιάστηκαν για όλο το λαό. Δεν είναι πολλές οι στιγμές. Αλλά γι’ αυτές τις εξαιρέσεις τους λέμε ήρωες. Για τις στιγμές που δούλεψαν για το ΕΜΕΙΣ, αλλά για ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ, όχι τους μισούς.
Να ενημερώσουμε λοιπόν τον τέως Υπουργό, ότι στο Σύνταγμά μας κληρονομικοί τίτλοι δεν προβλέπονται. Και το χειρότερο που μπορεί να τύχει σε μια περιουσία (ή μια παράταξη) είναι να πέσει στα χέρια αφρόνων κληρονόμων, που συρρικνώνουν το πολιτικό της κεφάλαιο με τσαμπουκάδες, λαϊκισμούς και διχασμό. Στο χωριό μου μια κυριούλα κάποτε δήλωνε “Ανηψιά γιατρού”. Επειδή στη ζωή της δεν είχε κάνει κάτι άλλο για να την προσδιορίζει. Έτσι και οι σημερινοί μας πολιτικοί δηλώνουν κληρονόμοι του Κολοκοτρώνη, επειδή θέλουν να κρύψουν το κενό τους πίσω από μια ετικέτα.
Ηλίας Τουμασάτος
LEAVE A COMMENT