Τις πύλες του Ήλιου πέρασε σήμερα τα ξημερώματα ο καλός μας φίλος και θερμός συμπαραστάτης στα δύσκολα Στέλιος Ζαπάντης. Έφυγε άκαιρα και απρόσμενα, αλλά πρόλαβε και έζησε όπως έγραψε πολύ εύστοχα ο αδελφός του ο Κώστας δέκα ζωές.
Σε αυτά τα άκρως δημιουργικά χρόνια δεν σταμάτησε να δημιουργεί και να παίρνει ρηξικέλευθες αποφάσεις για να κάνει πράξη όσα είχε βάλει στο μυαλό του να πραγματώσει. Άφησε πίσω του έργα σπουδαία που έχουν βρει εργασία πλήθος συνανθρώπων μας και ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα από όπου και εάν πέρασε βάζοντας την δική του προσωπική σφραγίδα όσο λίγοι αρχιτέκτονες στο δομημένο περιβάλλον της μετασεισμικής Κεφαλληνίας, αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και ιδιαιτέρως στην Αθήνα όπου είχε από νεαρή ηλικία δραστηριοποιηθεί. Κρατώ στην μνήμη μου στιγμές μοναδικές από την μεταξύ μας συνεργασία και κυρίως τις μάχες που δώσαμε μαζί του για όσα αγαπήσαμε να κάνουμε χωρίς να υπολογίσει ποτέ το προσωπικό και το οικονομικό κόστος. Ήταν πάντα εκεί στα δύσκολα και όπου υπήρχε ανάγκη για να πάμε ένα βήμα μπροστά. Από τον αρχαιολογικό χώρο της Ρίζας και τις ανασκαφές του καλού μας φίλου αρχαιολόγου Αντώνη Βασιλάκη διάλεξα μερικά φωτογραφικά στιγμιότυπα που καταγράφουν την χαρακτηριστική εικόνα του Στέλιου έτσι όπως ήταν και όπως θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην μνήμη μας. Στην αγαπημένη οικογένειά του και στην οικογένεια του αδελφού του του Κώστα στέλνουμε τα πλέον θερμά μας συλλυπητήρια και του απευθύνουμε με οδύνη το ύστατο χαίρε μαζί με ένα μεγάλο ευχαριστώ για την μεγάλη του προσφορά στον γενέθλιο τόπο μας.
Μάκης Μεταξάς
LEAVE A COMMENT