Μεγάλος είναι ο πόνος ποιυ έχει προκληθεί σε ολόκληρη την Κεφαλονιά μετά το χθεσινό δυστήχημα στον Ασπρογέρακα, όπου ένας 25χρονος και ένας 45χρονος συμπολίτες μας έφυγαν τόσο άδικα από τη ζωή.
Εκατοντάδες είναι τα μηνύματα όλων εκείνων που κατηγορούν τους υπεύθυνους-ανεύθυνους, που με τις ενέργειές τους (αυτές που έγιναν και αυτές που δεν έγιναν) προκάλεσαν αυτό το φοβερό τροχαίο. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τρία απί αυτά τα σχόλια για να καταλάβει ο πολύς κόσμος που δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται.
Η ανάρτηση της Ολυμπίας Τραυλού
Μόλις πληροφορήθηκα το τραγικό συμβάν του φορτηγού που εκτροχιάστηκε με αποτέλεσμα να χαθούν δυο νέοι άνθρωποι. Ήταν σίγουρο ότι κάποια στιγμή το κακό θα συνέβαινε. Οι 300 υπογραφές που μαγέψαμε δυο φορες το 2007 και 2018 πήγαν στο βρόντο. Ο επαρχιακός δρόμος Αγ. Γεώργιος – Ασπρογέρακας – Πόρος είναι καρμανιόλα. Μόνο ο Σωτήρης Κουρής έκανε εργα στο επικίνδυνο σημείο που εγινε το δυστύχημα και μετα αυτον το χαος. Τα κονδύλια χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή άχρηστου έργου Ασπρογέρακας – Αννινάτα για να πηγαινουνε… βίζιτα τα τραγιά. Οι ιθύνοντες την νήσσαν ποιούνται ή μας κογιονάρουνε. Μυαλό δεν βαζουνε. Ειλικρινή συλλυπητήρια στις οικογένειες των συντοπιτών μας. Η ανθρώπινη ζωή δεν εχει αξία;
Η ανάρτηση της Αντογόνης Αποστολάτου
Ο δρόμος για τα τραγιά εξυπηρετεί κάποια συμφέροντα! Δυστυχώς ποτέ δε θα πάμε μπροστά και πάντα θα επικρατεί θρήνος γιατί η μοναδική τους σκέψη είναι τα μικροσυμφεροντα. Ποτέ ο τόπος και οι κάτοικοι, αυτό το έχουμε φάει στο πετσί μας όλα τα χρόνια. Θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες που έχασαν τόσο άδικα νέους ανθρώπους.
Η ανάρτηση του Λευτέρη Στελλάτου
Τέτοια εποχή πέρυσι φώναζα και διαφωνούσα για προχειροδουλειές και δήθεν έργα οδοποϊίας στη περιοχή Αννινάτων Ασπρογέρακα. Κάποιοι συνάδελφοι ή άνθρωποι του επαγγέλματος με κατάλαβαν και συμφώνησαν άλλοι με κατηγόρησαν ότι δεν θέλω να γίνουν έργα στο χωριό της γιαγιάς μου. Η απάντηση μας δόθηκε φέτος με τον χειρότερο τον πιο μακάβριο, τον πιο απάνθρωπο τρόπο. Θρηνούμε 2 δικούς μας ανθρώπους 25 και 45 ετών. Ο ένας μόλις ξεκίναγε τη ζωή και ο άλλος νέος βιοπαλεστής με 2 μικρά παιδιά. Τα λόγια ωχριούν στην οδύνη που έχουμε περιέλθει όλοι όσοι τους γνωρίζαμε. Μέσα στη βουβή, παγερή, χειμωνιάτικη νύχτα που επικρατεί όλοι στεκόμαστε με κεφάλια, σκυφτά, βλέμματα χαμένα στο άπειρο να λέμε κρίμα και άδικο! Πόσα κρίμα και άδικο θα πούμε; Ποσό ακόμα θα ανεχόμαστε να μας κατατάσσουν επειδή έτσι επιθυμούν ορισμένοι, ως πολίτες 2ης κατηγορίας; Χωρίς βασικά έργα υποδομής, χωρίς δομές υγείας χωρίς τίποτε; Στεναχωριέμαι επιπλέον απίστευτα για δύο λόγους:
1) Γιατί τα παιδιά και τα δύο τα γνώριζα
2) Γιατί έχω αναφερθεί δημόσια πάρα πολλές φορές για τα προβλήματα οδοποιίας του Ελειού, ασφαλτόστρωσης, τοιχία αντιστήριξης, αντιπλημμυρικά έργα και έργα πυροπροστασίας, φωτισμό κ.ο.κ.
Ιδίως για το συγκεκριμένο δρόμο τέτοια εποχή πέρυσι διαφωνούσα δημόσια και έλεγα αν είναι να γίνει κάτι να γίνει σωστά αλλιώς να μην γίνει τπτ και να κλείσει, όπως και τόσοι άλλοι δρόμοι που έχουν αφεθεί στο έλεος των φυσικών φαινομένων και αυτοί να κλείσουν. Όσον αφορά τους συντοπίτες μου θα ήθελα να τους πω το εξής: ό,τι το πρόβλημα δεν το έχουν “αυτοί” που διοικούν στην τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά εμείς. Εμείς είμαστε το πρόβλημα του εαυτού μας και των άλλων και όσο γρηγορότερα το αντιληφθούμε τόσο πιο άμεσα θα βελτιώσουμε το κόσμο μας και τη ζωή μας.
Επιμέλεια Ξενοφώντας Ευαγγελάτος
LEAVE A COMMENT