«Όντις έκανε ο Θεός την οικούμενη, το Ληξούρι, το Αργοστόλι και τόσους άλλους τόπους, είπε Α!..Τώρα δεν μου μένει παρά να κάνω γιε μου και τσα’ ανθρώπους… Και εκεί που κραταγε τον Αδάμ στερνωνε τουπε Εσύ να είσαι ΑΔΑΜ το Ζω του Ζώνε…».
Και στο ΤΣΑ, γλίτωσε ο Λασκαρατος από τον αφορισμό διότι η θεωρία ενός λευκού Θεού και μιας Εύας κομμάτι από τα πλευρά του Αδάμ, ακόμη και σήμερα είναι ισχυρή..Tι να συμβαίνει άραγε; Μήπως, ο σημερινός Ληξουριωτης έχασε πολλά από την αρχαία ιστορία του, εξυπνάδα και κουλτούρα του; Τι έγινε πλέον, ο καλλιεργημένος εκείνος , ιστορικός, Ιατρός και ο παγκοσμίου φήμης καθηγητής των πανεπιστήμιων του κόσμου όπως π.χ. Του Μονάχου(Λιβιεράτος) και των Αθηνών, αρχαιολόγος Μαρινάτος, Λιβαδας και )Βολτερας). Ο Δήμος Ληξουρίου, είχε καταργηθεί στο παρελθόν χάριν της ηλιθίας πολιτικής της λιτότητας, έτσι που οι οκτώ δήμοι συνενώθηκαν σε ένα, τον Δήμο Κεφαλληνίας, με πρωτεύουσα το Αργοστόλι (Σχέδιο Καλλικράτης). Αφού η συρρίκνωση ουδέν απέδωσε παρά μόνο πνευματική απομόνωση και καταστροφή της οικονομίας του, κατάφερε να ξεφύγει από την απαξίωση και να ανακτήσει την οντότητα του γινόμενος ξανά ανεξάρτητος.
Ο δήμος Παλικής έχει άμεσα ανάγκη να ξεφύγει από την γεωγραφική απομόνωση, με MOMENTUM μια μεγάλη δημιουργική προώθηση που δεν χρησιμοποίησε ως τώρα και που είναι ,η μελέτη και ανάδειξη του ιστορικού της παρελθόντος, τηλεβόες, Κάρες, Λέλεγες, Φοίνικες, Τάφοι, Κεφαλλήνες, Κορίνθιοι, Δωριείς και τα πάμπολλα ιστορικά μνημεία Θολωτοί τάφοι και στα νεωτέρα χρόνια, τάφοι Ρωμαίων. Η Ομηρική Ιθάκη προβάλει μέσα από τα Έπη του Ομήρου, η γνώσης της ιστορίας κατά τα χρόνια της Μεγάλης Ελλάδος, η εθνική προσφορά των 400 Παλεων που πολέμησαν το 479 στη Μάχη των Πλαταιω ν για την σωτηρία της Ελλάδος. Το 200 μ.χ όλα τα τοπωνύμια της Κεφαλονιάς χάθηκαν και το μόνο που έμεινε ήταν η Πάλη η όποια ήταν και η πρωτεύουσα της νήσου. Δεν παύει να θεωρείται ακόμη και σήμερα όπως και στο παρελθόν, η πολιτιστική πρωτεύουσα της Κεφαλληνίας. Η μεγάλη αντίπαλος δύναμη που την πληρώσαμε με αίμα και καταστροφή ανυπολόγιστη είναι και παραμένουν οι σεισμοί, που έρχονται απροειδοποίητα, σπέρνοντας τον τρόμο και την καταστροφή. Έτσι ο σεισμός του 1953 και εκείνος του 2002. μετέτρεψαν όλα, μα όλα κτήρια, δημόσια και μη, σε σωρούς ερειπίων, η χώρους ακατοίκητους και επικίνδυνους.
Δυστυχώς η αδύναμη η και χρεοκοπημένη οικονομία της χώρας μας , δεν επιτρέπει την ταχεία επούλωση των πληγών και αποκατάσταση των ζημιών.H τοπική κοινωνία, έμεινε πίσω και δεν θυμίζει τίποτε από τον ένδοξο δήμο Παλεων, των ηρώων που αντιστάθηκε στον Φίλιππο τον πέμπτο και πέταξε τις Μακεδονικές φάλαγγες έξω από τα τείχη, το 218 Π.Χ, Η ιστορία του τόπου είναι άγνωστη στο κόσμο, αλλά και δεν διδάσκεται στα σχολεία του νησιού, ενώ απαιτείται γνώση και συνείδηση για την ανάπτυξη ενός πνευματικού τοπικού πολιτισμού, που λείπει παντελώς ούτε υπάρχει στο δήμο κάποιο βιβλίο , με αρχαία μνημεία, πέραν του του κυρίου Λιβιεράτου, το περίφημο εκείνο βιβλίο «Η Ιστορία της νήσου Κεφαλλήνιας», ούτε ζήτησε ποτέ η τοπική αυτοδιοίκηση τις απόψεις των ειδημόνων, για μια σοβαρή μελέτη των ιστορικών και πρωτοιστορικων μνημείων του άλλοτε Δήμου Παλαιων. Τα απομεινάρια των αρχαίων ναών, η σωρεία θολωτών τάφων της εποχής του χαλκού δηλαδή της εποχής που γράφηκαν από τον Όμηρο τα αθάνατα Επη του, καταμαρτυρούν ένα βαθύ ιστορικό παρελθόν, ενώ σύγχρονες μελέτες Ελλήνων και ξένων επιστημόνων όπως των πανεπιστημίων του Κέιμπριτζ Εδιμβούργου και Αμερικανικών πανεπιστημίων (Εριέττα Μερτς) συνηγορούν ότι ο Όμηρος έγραψε Ιστορία και Όχι παραμύθια. Αξιόλογες μελέτες και όχι συναισθηματικές και τοπικές ιστορίες ατεκμηρίωτες. Ότι η Ομηρική Ιθάκη δεν ήταν άλλη από την σημερινή χερσόνησο της Παλικης.
«Ούτος ο ποιητής ,(ο Όμηρος) την Ελλάδα πεπαιδευκε» (Πλάτων). Ενώ ο εμπνευσμένος Ευστ. Λιβιεράτος καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μονάχου,, ο καθηγητής Γ. Βολτερας, Ν. Λιβαδας και τόσοι άλλοι συνηγορούν ότι η άλλοτε Παλλη,εχει ένα ένδοξο παρελθόν, ο δε αρχαιολόγος Σπ[. Μαρινάτος μελετώντας τα ευρήματα των Θολωτών τάφων είπε «¨Αν γνώριζα στο παρελθόν ότι γνωρίζω τωρα , θα αποκάλυπτα ότι Ο Κεφαλληνιακός πολιτισμός ητο αρχαιότερος του Μινωικού. Στο Βουνί Σχοινεα, Εχει μια πανάρχαια νεκρόπολη με λαξευτούς τάφους. Ο επιστήμονας αρχαιολόγος Σπύρος Μαρινάτος ισχυρίστηκε ότι οι θολωτοί αυτοί τάφοι είναι Μανιακής τεχνοτροπίας σύγχρονοι της Τίρυνθας και των Μυκηνών .Το ιδιο και στην σημερινή Πελλανα της Λακεδαίμονας περιοχής Σπάρτης. Οι σοβαρές μελέτες συγκλίνουν ότι Η χερσόνησος της Παλικης δεν είναι άλλη από την «χθαμαλή, πανυπέρτατη ΙΘΑΚΗ» του Βασιλέα των Μεγάθυμων Κεφαλλήνων, Οδυσσέα. Σήμερα η Παλική με ιδιωτική πρωτοβουλία επιδίδεται στην κατασκευή ξενοδοχείων και ενοικιαζομένων δωματίων που προσφέρονται στον τουρισμό.
Η αλήθεια είναι ότι οι παραλίες με την κόκκινη άμμο, ηλιο και φαγάδικα, δεν είναι από μόνα τους αρκετά για να αναπτύξουμε τουρισμό με γερά θεμέλια στον τόπο μας. Απαιτείται έμπνευση, θέληση και δραστηριότητα για να ανέβουμε σε ανώτερο επίπεδο που είναι ο πνευματικός κι επιστημονικός τουρισμός. Η ανακατασκευή αλλά και αναβάθμισης του οδικού δικτύου που πλήγηκε από τους τελευταίους σεισμούς, Έργο με προτεραιότητα, καθώς επίσης η επισκευή και καλλωπισμός τόσο των δρόμων ιδιως της παραλιακής λεωφόρου της πόλης και όλων των δημοσίων κτιρίων. Άμεση ανάγκη, η ανάδειξης των ιστορικών μας μνημείων, άλλα πρωτίστως η οργάνωσης για την δημιουργία ενός πνευματικού τουρισμού. Γελοιοποιούμαστε όταν επιτρέπουμε να εμφανίζονται ορισμένοι διαφημίζοντες την ανοησία τους, σε συνεδριάσεις στο Αργοστόλι, ανερυθρίαστα να μιλούν « Περι της Μυθολογίας γύρω από τον ΟΜΗΡΟ και τα έπη του, αντί ιστορικά και μέρος της πρωτοιστοριας των Ελλήνων και πραγματική ιστορία, τολμούν να τα εντάσσουν στην μυθολογία!
Μάλιστα λοιπόν! Σε αυτά τα Μυθεύματα πιστεψε ο Φιλέλλην αρχαιολόγος Ε. Σλήμαν και αφού ξόδεψε πολλά χρήματα ανακάλυψε το ΑΡΓΟΣ, ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ Αγαμέμνονα και την Καμένη Τροία. Τέτοιους ηλίθιους οπαδούς του Φαλμεράγιερ και του Κορδάτου γεννά ακόμα δυστυχώς ο τόπος, Ανθέλληνες ανημέρωτους και διανοητικώς ανάπηρους.. Πέσαμε χαμηλά και συνεχώς ξεθωριάζουμε με τον χρόνο έτσι που άλλοι ποιο πονηροί γείτονες θα μας κλέψουν και την γη μας και την ιστορία μας. Είναι ανάγκη να ζωντανέψει ο Δήμος Παλικης και με δυναμικό πνεύμα να οργανωθεί ο τόπος σε ένα μοντέρνο Ευρωπαϊκό Δήμο ο οποίος θα γίνει πόλος έλξης τουρισμού, προ παντός πνευματικού τουρισμού, διεκδικώντας έτσι την θέση που του ανήκει κοινωνικά και ιστορικά.
Γιάννης Ζερβός
LEAVE A COMMENT