Θα περιγράψω παρακάτω προσωπική εμπειρία που συνέβη πριν από λίγη ώρα και θα αφήσω όλους εσάς να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα αναφορικά με κάποιους που έχουν ένα σκυλί σπίτι τους και νομίζουν ότι επιτελούν κοινωνικό έργο.
Δευτέρα πρωί στο μπαλκόνι μου πίνω τον καφέ μου και κάνοντας ένα κλικ αριστερά το κεφάλι μου βλέπω έναν τύπο με μούσι, γύρω στα 25, να παρακολουθεί τον σκύλο του, μαύρος μεγαλόσωμος, να κατουράει το αυτοκίνητό μου. Η πρώτη αντίδρασή μου ήταν: “ρε φίλε, στο δικό μου αυτοκίνητο έφερες τον σκύλο σου να κατουρήσει;” Ένα απαξιωτικό βλέμμα από τον τύπο και προχώρησε στον δρόμο σαν να μην τρέχει τίποτε. Επιμένω: “Ρε κολλητέ, τουλάχιστον καθάρισε τα κάτουρα από το αυτοκίνητο, διότι δεν το έχουμε αγοράσει μαζί…”. Δεύτερο απαξιωτικό βλέμμα από τον τύπο και σε δευτερόλεπτα έρχεται η απάντησή του: “Είναι θηλυκό το σκυλί, το κάτουρό του είναι καθαρό”. Ακούγοντας αυτό και αφού έχει αρχίσει να εξαντλείται η υπομονή μου βλέπω τον τύπο να κάνει και μια χειρονομία φεύγοντας! Αυτό ήταν, το ποτήρι ξεχείλισε και άρχισα να απαγγέλω μπινελίκια σε αυτόν και τον σκύλο του. Γυρνάει απαξιωτικά ο τύπος και μου λέει: “Θα τα ξαναπούμε…”. Και ρωτώ τώρα: Τι θα ξαναπούμε και πότε; Μήπως θα ξαναπεράσει ο τύπος και έχουμε άλλα; Μήπως το βράδυ την πληρώσει το αυτοκίνητό μου; Επειδή δεν είμαι άνθρωπος των τσακωμών, της αστυνομίας, των δικαστηρίων κτλ, εύχομαι ο τύπος με τον σκύλο να μην ξαναπεράσει από τη γειτονιά διότι δεν δίνω εγγυήσεις για τίποτε. Αλήθεια, όλοι εσείς που έχετε ένα σκυλί και το βγάζετε βόλτα συμπεριφέρεστε έτσι στην ξένη περιουσία; Νομίζω πως όχι και απλά εγώ έζησα σήμερα την μειοψηφία του τύπου με τα μούσια που με τάραξε δευτεριάτικα πρωί-πρωί.
Σημείωση: Η φωτό δεν έχει σχέση με το συμβάν
Ξενοφώντας Ευαγγελάτος
LEAVE A COMMENT