Η Φιλαρμονική Σχολή Κεφαλονιάς κινδυνεύει, πως αλλιώς μπορεί να ειπωθεί αυτό; Σε ότι αναφέρομαι στις επιστολές μου είμαι έτοιμος και να τεκμηριώσω. Η Φ.Σ.Κ. υπάρχει επειδή υπάρχει η πόλη, οι γονείς, τα παιδιά μας, τα όνειρα και οι ελπίδες τους και η κοινή ιστορία πόλης και του Πολιτισμού που παράγουμε καθημερινά.
Η ασημαντότητα μου ως πολίτης της πόλης, στην πόλη απολογούμαι και λογοδοτώ. Ο άνθρωπος είναι υπερβατικό ον και αν ανοίξει την ψυχή του θα καταλάβει πόσο ελεύθερος και ανεξάρτητος είναι. Ο Πολιτισμός, η Τέχνη, η Μουσική δεν μπορούν να παραχθούν και να έχουν ανάσα χωρίς ελευθερία, αγάπη, αισθητική, Δημοκρατία και εντέλει ουτοπία και ποίηση και ασφαλώς ούτε ζωή μπορούμε να παράξουμε χωρίς να μπούμε σε αυτούς τους δρόμους. Έκανα αυτό τον μικρό πρόλογο περιγράφοντας σας το πώς προσπάθησα να διακονήσω τον ιερό χώρο της Φ.Σ.Κ. Η Φ.Σ.Κ έχει υποστεί πνευματικούς και κτιριακούς βανδαλισμούς. Και να ξέρετε ότι σας περιγράφω τα ελάχιστα στις δύο επιστολές μου. Το κτίριο έχει καταρρεύσει, το ωδείο το ίδιο, οι παραιτήσεις η μια πίσω από την άλλη σε όλα τα επίπεδα του χώρου, μέλη του Δ.Σ – μουσικοί και μια μπάντα (φυσικά ούτε μπαντίνα δεν είναι, μουσικό σύνολο με συνεργαζόμενους μπορείς να το πεις) και με αρχιμουσικό που είναι μέρος αυτής της εικόνας. Τέσσερα χρόνια περίπου και το φυτώριο αγνοείται (τα παιδιά μας δηλαδή).
Μπορώ να σας τεκμηριώσω τα πάντα σε ότι περιγράφω και βεβαίως: Αξίες όπως συνοχή, Δημοκρατία, αλληλεγγύη, όραμα είναι κλειδωμένες έξω από την πόρτα της Φ.Σ.Κ. Η Φ.Σ.Κ κινδυνεύει και για έναν ακόμη πιό σοβαρό λόγο. Οι οπαδοί χειροκροτητές που ομιλούν στο όνομα της Φ.Σ.Κ επιτέθηκαν με χυδαιότητα στο πρόσωπο μου, στην ουσία την Φ.Σ.Κ λέρωναν χωρίς να το καταλαβαίνουν, τους κατανοώ και τους ευχαριστώ. Το τελευταίο κατόρθωμα του Δ.Σ. που αγνόησε περιφρονώντας και απαξιώνοντας τους 8 νόμιμα υποψηφίους για την θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή μέσα από ανοιχτή δημόσια πρόσκληση-προκήρυξη τέλη Μαΐου, έκαναν απευθείας παράνομη ανάθεση πρόσληψη. Η Φ.Σ.Κ επίσης κινδυνεύει και από αυτήν την αναδημοσίευση που σας καταθέτω τώρα με το βιογραφικό του αρχιμουσικού με τίτλους και πτυχία που δεν έχει. Ένα τίτλο έχει παρουσιάσει μετά από μεγάλη πίεση μελών του Δ.Σ. και ύστερα από 2 χρόνια, αυτόν της αρμονίας, τίτλο-πτυχίο που τα παιδιά μας κατά δεκάδες κάθε χρόνο επιβραβεύονται με αυτό από το ωδείο μας.
Σημείωση: Οι παρατηρήσεις στη φωτογραφία στο τέλος του βιογραφικού είναι δικές μου.
Θα αποχωριστώ αυτή την επιστολή με ένα ποίημα του Κώστα Καβάφη αφιερωμένο στις ελπίδες μας για καινούργια όνειρα.
Είμαι εδώ… Είμαι στο φως! Ήσυχος με την συνείδησή μου.
Παυλάτος Νίκος
LEAVE A COMMENT