Η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ληξούρι ενείχε τον κίνδυνο γελοιοποίησης της πόλης μας. Τελικά, όπως και την προηγούμενη φορά, που ήλθε στην Κεφαλονιά, αλλά όχι στο Ληξούρι, ο ίδιος ο Κούλης μάλλον μας έσωσε από την γελοιοποίηση: αυτογελοιοποιήθηκε τόσο πολύ, που δεν έμεινε χώρος για να γελοιοποιηθεί κανείς άλλος και τίποτε άλλο.
Κατ’ αρχάς η χρονική στιγμή της επίσκεψης, σε συνδυασμό με την παρουσίασή της σαν “τήρηση υπόσχεσης” (θυμίζω -αν και νομίζω πως δεν χρειάζεται- ότι ο Μητσοτάκης αγνόησε το Ληξούρι όταν ήλθε στην Κεφαλονιά ως πρωθυπουργός και το θυμήθηκε τώρα, που ήλθε ως κομματάρχης), είναι από μόνη της αστειότητα επιπέδου Δελλαπατρίδη! Αλλά και σε απολύτως κατάλληλη στιγμή να γινόταν η επίσκεψη, ο Κούλης και πάλι θα κατάφερνε να δείξει το ποιόν του, με το ίδιο το κείμενο της ομιλίας του. Διαβάζοντας το, απορεί κανείς με το θράσος του ανθρώπου που το εκστόμισε, την ηλιθιότητα όποιου το έγραψε και την ανοχή των συμπολιτών μας – όχι “του”-, που είχαν την… κακή μοίρα να το ακούσουν (με εμφανή αμηχανία βέβαια) σε “ζωντανή μετάδοση”. Άρχισε τον οχετό του ο πρωθυπάλληλος της ΕΕα.ε. εν Ελλάδι, αναλαβών τάξιν Φρειδερίκης με την ευγνωμοσύνη που θα έπρεπε να του δείχνουμε για την “άμεση” αποζημίωσή μας από τον Ιανό, ξεχνώντας ότι για πέντε δεκάρες ταλαιπωρούμασταν πολλοί για πάνω από δύο χρόνια, εκφοβιζόμενοι ότι “θα έλθουν να κάνουν έλεγχο στα σπίτια μας” και αντιπαρερχόμενος με “έπος τι πτερόεν”, για τις εργατικές κατοικίες τους σεισμούς του 2014 και τις τεράστιες ευθύνες της Κυβέρνησής του και της Ευρωπαϊκής (Κ)ένωσης, που μας τον κάθισε στο σβέρκο, για τις ζημιές – πληγές στο σώμα του Ληξουριού, που εννέα χρόνια μετά ακόμα χαίνουν και δυστυχώς κινδυνεύουμε να τις συνηθίσουμε!
Συνέχισε το ρεσιτάλ υποκρισίας του, το φαύλο νευρόσπαστο των καναλιών, με την “έγνοια” που επέδειξε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και δη τον Δήμο Ληξουρίου, νομίζοντας ότι απευθύνεται σε πόλη αγραμμάτων, που δεν ξέρει την πολλάκις εκφρασμένη θέση του για “μεγάλους Δήμους” και, κατά συνέπεια, την σίγουρη κατάργηση του Δήμου μας σε περίπτωση επανεκλογής του. Ακολούθησε, σε αυτό τον κωμικοτραγικό μονόλογο του σύγχρονου υπέρκομψου Γκρούεζα, το παραλήρημα υποσχέσεων για το Μαντζαβινάτειο Νοσοκομείο, σαν να απευθυνόταν σε πόλη μυγοχάφτων, καθ’ ην στιγμήν το Νοσοκομείο μας, που προβάλλοντας γενναία αντίσταση, από κυρίως τους ντόπιους γιατρούς του, επιβίωσε της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας της κουλοτετραετίας, έχασε την οφθαλμίατρό του για …. γνωστούς – αγνώστους λόγους! Για να καταλήξει, ο εκλεκτός της τηλεδικτατορίας ειρωνευόμενος, στην ουσία, τους Ληξουριώτες ανακοινώνοντας ότι επτά εκατομμύρια ευρώ (7.000.000€!) θα δοθούν για μουσείο στο Αργοστόλι, την ώρα που το κτίριο – έμβλημα της πόλης μας η Ιακωβάτειος Βιβλιοθήκη, εγκαταλειμμένη καταρρέει, “ελλείψει πόρων”!
Ευτυχώς λίγοι συμπολίτες μας (όχι “του”) παρέστησαν σε αυτή την ηλίθια παράσταση και αυτοί -ας μην πει κανείς το αντίθετο- αμήχανοι και από κομματικό καθήκον ή από ιδεολογικό ρομαντισμό. Μόνες παραφωνίες ή μάλλον ομοφωνίες στην γελοιότητα του Κούλη ήταν:
Πρώτον, η παρουσία του Δημάρχου Ληξουρίου σε αυτήν την κακοστημένη παράσταση. Νομίζω ότι ο αγαπητός -για όλα τα άλλα πλην τις πολιτικές του επιλογές και θητείες- Γιώργος Κατσιβέλης πρέπει απαραιτήτως να εξηγήσει: α) Αν παρέστη στην προεκλογική συγκέντρωση ως Δήμαρχος Ληξουρίου -πράγμα που συγχωρείται μόνο αν δεν ήξερε τον χαρακτήρα της συγκέντρωσης- ή ως κομματικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και β) Γιατί δεν πίεσε τον πρωθυπουργό για την διατήρηση του Δήμου Ληξουρίου (αφήνω μία επιφύλαξη εδώ, γιατί έχω διαβάσει μόνο τον κείμενο της ομιλίας Μητσοτάκη, οι υπόλοιπες ομιλίες δεν δόθηκαν στην δημοσιότητα -αλλά και αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζει ο Δήμαρχος!), αλλά είπε (μόνο;) εκείνο το “αμίμητο” ότι ο Μητσοτάκης αντιμετώπισε την Τοπική Αυτοδιοίκηση “χωρίς να κοιτάζει χρώματα” (κανείς δεν χρωματίζει κάτι που έχει σκοπό να κατεδαφίσει, Γιώργο μου!).
Δεύτερον, το “χάπενινγκ” του Αντιδημάρχου Πολιτισμού με το τηλεφώνημα “από το υπερπέραν”. Νομίζω ότι ο Μάκης Γαλανός θα πρέπει να βελτιώσει αρκετά το χιούμορ του και να πολιτικοποιήσει περισσότερο τις ενέργειές του.
Τρίτον, οι υπερήφανες σέλφι εφήβων και μετεφήβων με έναν από τους πιο αυταρχικούς, αντιλαϊκούς και προδοτικούς “πολιτικούς” της σύγχρονης ιστορίας μας. Νομίζω ότι η νέα γενιά θα πληρώσει πολύ ακριβά την απέχθεια για την πολιτική που εμείς τις υποβάλαμε.
Τελικά όμως το Ληξούρι άντεξε; Η αγαρμποσύνη του Κούλη το έσωσε από τη γελοιοποίηση; Αυτό θα φανεί την 21/5/2023. Πρώτο μας χρέος να αντιληφθούμε την γελοιότητα και χυδαιότητα του Κούλη. Κύριο χρέος μας να τον στείλουμε για μόνιμες διακοπές στα Κουρκουμελάτα!
Ιωσήφ Β. Λουκέρης
LEAVE A COMMENT