Η σειρά αυτή των δημοσιευμάτων για τους Κεφαλονίτες και Ιθακήσιους της Αυστραλίας αποτελούν διασκευή πρόσφατων ομιλιών μου στο Αργοστόλι και το Βαθύ.
Ο Στάθης Ραυτόπουλος υπήρξε ένας ακόμα σημαντικός Ιθακήσιος των Αντιπόδων. Γεννήθηκε στην Κολλιερή το 1921. Το 1934 ο πατέρας του, Σπύρος, που από χρόνια είχε μεταναστεύσει στην Αυστραλία, γύρισε για ένα μικρό διάστημα στην Ιθάκη όπου συναντήθηκε, για πρώτη φορά, με το γιο του Στάθη, ο οποίος ήταν ήδη 13 ετών. Επιστρέφοντας στην Αυστραλία πήρε μαζί του και το μικρό Στάθη. Να σημειωθεί ότι ο παππούς του είχε μεταναστεύσει στους Αντίποδες το 1895. Οι σχέσεις της ευρύτερης οικογένειας Ραυτόπουλου με την Αυστραλία αρχίζουν πολύ πιο παλιά όταν το 1860 τα αδέλφια Πλάτωνας, Δημοσθένης και Σπύρος έφυγαν από την Ιθάκη με ένα βρετανικό πλοίο. Τα Επτάνησα ήταν ακόμα υπό βρετανική κατοχή και οι αποικιακές αρχές ήθελαν να μεταλαμπαδεύσουν τις αγροτικές γνώσεις των Επτανησίων στην μεγάλη αποικία του νότου. Τα πρώτα χρόνια ο Στάθης τα πέρασε στην βορειοδυτική Βικτώρια, και συγκεκριμένα στην κωμόπολη Merbein. Εκεί η οικογένεια άνοιξε και λειτούργησε με επιτυχία μία καφετέρια και ένα φρουτοπωλείο και το 1937 εγκαταστάθηκε στη Μελβούρνη ασχολούμενη και πάλι με παρόμοια καταστήματα.
Ο Στάθης Ραυτόπουλος – με τον οποίο με είχε συνδέσει μια μακροχρόνια και ειλικρινής φιλία – ήταν ένα ανήσυχο πνεύμα και πολυσύνθετο ταλέντο. Ήταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ένας δημιουργικός καλλιτέχνης και ένας ρομαντικός ποιητής. Από πολύ μικρός έδειξε την κλίση του προς το θέατρο, τον κινηματογράφο και την ποίηση. Άρχισε να γράφει σε ηλικία 16 ετών και τα πρώτα του ποιήματα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Φως» το 1942. Μέσα από τα ποιήματά του, ιδιαίτερα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου, ανέβλυζε η αγάπη του για την Ελλάδα. Εκτός από ποιήματα είχε γράψει και 7 κωμωδίες από τις οποίες οι 6 ανεβάστηκαν από διάφορους θιάσους. Ο ερευνητής Κυριάκος Αμανατίδης έγραψε για το Στάθη Ραυτόπουλο: «…Υπήρξε ένα διαρκές και εμφατικό παρόν στην επιχειρηματική, πολιτιστική, πνευματική, καλλιτεχνική, εθνική και κοινωνική ζωή της ομογένειας της Μελβούρνης, και γενικότερα της Αυστραλίας. Δεν γνωρίζω άλλον ομογενή που να έχει αναπτύξει μια τόσο μακρόχρονη, πολυσχιδή και σημαντική δραστηριότητα… Αυτό που επιθυμώ είναι να καταδείξω πως ο Στάθης Ραυτόπουλος υπήρξε ένας γνήσιος ελεγειακός, λυρικός και ρομαντικός ποιητής…».
Ο κύριος κορμός των ποιημάτων του περιλαμβάνεται στις ακόλουθες έξι ποιητικές του συλλογές:
Ελευθερίας Απάνθισμα, 1943
Νοσταλγίες και Όνειρα, 1952
Καϋμοί της Ξενητειάς, 1971
Αδούλωτη Κύπρος, 1974
Η Μπαλλάντα του Ξενητεμένου, 1979
Το τραγούδι της Ιθάκης, Έμμετρο Οδοιπορικό της Ιθάκης, 1986 ενώ το 1996 κυκλοφόρησε η δίγλωσση ανθολογία «Καράβια, Λιμάνια και Θάλασσες», απαρτιζόμενη από επιλογή δημοσιευμένων ποιημάτων του Ραυτόπουλου…». Στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου, υπηρέτησε στον Αυστραλιανό Στρατό ως διασκεδαστής, ενώ τόσο πριν τον πόλεμο όσο και μετά συνέβαλε στην παραγωγή θεατρικών παραστάσεων παίζοντας μάλιστα σε ορισμένες από αυτές. Η αγάπη του για τον κινηματογράφο τον οδήγησε, το 1949, στην ίδρυση της εταιρίας Dionysus Films η οποία έκανε εισαγωγές ελληνικών ταινιών που προβάλλονταν σε κινηματοθέατρα που διαχειριζόταν ο ίδιος.
Γιώργος Μεσσάρης
LEAVE A COMMENT