Μόλις τις τελευταίες δέκα μέρες είδαμε κι ακούσαμε μια ακόμη δολοφονία γυναίκας 43χρονης στη Σαλαμίνα, έναν 30χρονο αστυνομικό να χαροπαλεύει, ένα ακόμη θύμα τυφλής οπαδικής βίας, μια 50χρονη κατασπαράχτηκε από σκύλους-φονιάδες (όχι αδέσποτους), ένα ακόμη θύμα εγκληματικής αμέλειας. Και να ήταν μόνο αυτά…
Κάθε μέρα ζούμε πόνο, δράματα, μίσος, βία, ανομία, σκληρές ιστορίες που πάντα μπορεί να συνέβαιναν, όμως η συχνότητά τους γίνεται ολοένα και ανατριχιαστικά υψηλή. Αρχίζουμε να νιώθουμε πλέον την απειλή όλο και πιο δίπλα μας. Σε λίγο όπως πάμε θα ζούμε καθαρά από τύχη. Τι φταίει άραγε; Αρχικά όλες οι παραπάνω δραματικές περιπτώσεις απορρέουν από την ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΠΟΚΤΗΝΩΣΗ. Μα πώς φτάσαμε εδώ; Σίγουρα όχι τυχαία. Επιγραμματικά θα αναφέρω τους λόγους που θεωρώ ότι μας έφεραν στη σημερινή και δυστυχώς θα συνεχίσουν να μας οδηγούν στην αυριανή μας κατάντια.
1. ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ και όσων αρχών ο θεσμός της υπηρετούσε για αιώνες (σεβασμό, αγάπη ,επικοινωνία, επιμέλεια, αλληλοβοήθεια, μέτρο, δοτικότητα).
2. ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ της ουσιαστικής ΠΑΙΔΕΙΑΣ στα σχολεία με πλήρη αλλοίωση της ταυτότητας του σχολείου και απαξίωση του ρόλου του (ασυδοσία και ατιμωρησία μαθητών, έλλειψη κινήτρων, υποβάθμιση, αδιαφορία και φόβο από δασκάλους, άγνοια, αδιαφορία και εναντίωση γονέων). Μέσα σε σαράντα χρόνια για παράδειγμα από την κατάργηση της ποδιάς φτάσαμε στο αηδιαστικό άκρο ξεβράκωτων μαθητών στα σχολεία, χρήσης ουσιών στα σχολεία, bullying και εκβιασμών. Τι άλλο περιμένουμε;
3. ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ των ανθρώπων και πλήρη ψυχοπνευματική καθοδήγησή τους μέσα από μια ΟΘΟΝΗ. Τραγικό, οδυνηρό, αλλά πραγματικότητα. Κι όλα αυτά από την παιδική ηλικία και συνήθως απουσία γονικού ελέγχου. Προμελετημένο σχέδιο; Θα μας το (απο)δείξει η τεχνητή νοημοσύνη που θα ακολουθήσει.
4. ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ. Στη χώρα μας η δικαιοσύνη είναι ελαστική, εύπλαστη, ευμετάβλητη, αδιευκρίνιστη, πολύμορφη και φυσικά εξαρτάται από τον ποιον δικηγόρο και ποιον μπάρμπα έχεις.
5. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΘΑΡΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ και αντικατάσταση-υποβάθμισή- τους με εφήμερα “νούμερα” που περνούν μηνύματα συνήθως ανούσια, εκκεντρικά, δήθεν αντισυστημικά που φυσικά εναλλάσσονται όπως οι εικόνες στην οθόνη. Στις τέχνες, στον πολιτισμό, στις επιστήμες; Παντού “νούμερα” και τέρατα.
Μέσα σε αυτό τον καταιγισμό αλλαγών και υπερβολών αναζητούμε τις αιτίες των συμφορών μας και περιμένουμε οι νέοι να αλλάξουν τον κόσμο. Ομολογώ φοβάμαι… Σαν ευχή θα έλεγα, ας κρατήσουμε τουλάχιστον, όποιοι και όση άμυνα μπορούμε στο μικρόκοσμο μας.
Φώτης Αυγουστάτος
LEAVE A COMMENT