Ήταν 7 Απριλίου του 1992 όταν ο μεγάλος οραματιστής και από τους σπουδαιότερους Κεφαλλονίτες της σύγχρονης ιστορίας μας, ο Αντώνης Τρίτσης, φεύγει από τη ζωή

Στις 7 Απριλίου του 1992 φεύγει από τη ζωή ο τότε Δήμαρχος Αθηναίων και οραματιστής μιας άλλης πρωτεύουσας, ο συντοπίτης μας, Αντώνης Τρίτσης. Μόλις στα 55 του χρόνια έφυγε από τον κόσμο, μερικούς μήνες πριν παντρευτεί την εκλεκτή της καρδιάς του, Μιμή Ντενίση.
Γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1937. Γονείς του ήταν ο Σάββας και η Νίκη Τρίτση. Στα νεανικά του χρόνια ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, στο δέκαθλο και στο άλμα εις ύψος με τον Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο πετυχαίνοντας πανελλήνιες και διεθνείς διακρίσεις. Υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος στο άλμα εις ύψος το 1956 και στο δέκαθλο το 1958. Επίσης, ήταν κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ δεκάθλου εφήβων το 1956 με 4.423 β. και ανδρών με 5.395 β. το 1958 στους Βαλκανικούς Αγώνες. Στα ενδιαφέροντά του ανήκαν επίσης η Φυσική Γεωγραφία και η Αρχαιολογία ενώ μιλούσε τέσσερις γλώσσες (αγγλικά, ισπανικά, γαλλικά και ιταλικά). Το 1953 μετά τους σεισμούς που έπληξαν την Κεφαλονιά, η οικογένεια Τρίτση αποφασίζει να μετακομίσει στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές του στο 1ο Γυμνάσιο Πλάκας. Τον Σεπτέμβριο 1954 αρχίζει να φοιτά στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Το 1960 πήγε στις ΗΠΑ όπου με υποτροφία του ιδρύματος Φουλμπράιτ (Fulbright) απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα στην Πολεοδομία και Χωροταξία στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο του Ιλλινόις (Illinois) των ΗΠΑ ,ενώ όταν επέστρεψε στην Ελλάδα(1963), ανακηρύχθηκε διδάκτωρ στο Μεταπτυχιακό Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου.
Το 1963 επέστρεψε στην Ελλάδα, γνωρίστηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου και αγωνίστηκε κατά της χούντας των συνταγματαρχών ως ιδρυτικό στέλεχος του Πανελληνίου Απελευθερωτικού Κινήματος. Αργότερα έγινε ιδρυτικό στέλεχος και του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος και εκλέχτηκε βουλευτής Κεφαλληνίας στις εκλογές του 1981 και του 1985. Από τον Οκτώβριο του 1981 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1984 διετέλεσε υπουργός Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος. Την περίοδο της υπουργίας του δημιουργήθηκε πλήρες θεσμικό πλαίσιο (Νόμος 1337/83) που προβλέπει όλες τις αναγκαίες διαδικασίες κοινωνικής συμμετοχής και δημόσιας διαβούλευσης για τις μελέτες πολεοδομικού σχεδιασμού, απαραίτητες για την πολεοδομική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της Ελλάδας. Επιπλέον στα πλαίσια της Επιχείρησης Πολεοδομικής Ανασυγκρότησης (ΕΠΑ), θεσμοθετήθηκε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) του Αργοστολίου (1985), το οποίο προβλέπει την διάνοιξη περιφερειακών της πόλης οδικών αξόνων, την κατασκευή παρακαμπτήριων αξόνων και κόμβων με δυνατότητα διαχείρισης μελλοντικών αναγκών αυξημένης κυκλοφορίας στις εισόδους της πόλης, την προστασία και ανάδειξη ιστορικών μνημείων όπως πεζοδρόμηση της γέφυρας Δεβοσσέτου, την προστασία του περιβάλλοντος και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων (απομάκρυνση οχλουσών δραστηριοτήτων από το κέντρο της πόλης, μεταφορά ΚΤΕΛ κ.τ.λ).
Στις 19 Μαΐου 1989 ήρθε σε ρήξη με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Παπανδρέου και διεγράφη από το ΠΑΣΟΚ .Στη συνέχεια ίδρυσε δικό του κόμμα, το Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα. Τον Ιούλιο του 1990, αποφασίζει να θέσει υποψηφιότητα για Δήμαρχος Αθηναίων .Με επιστολή στις ηγεσίες όλων των κομμάτων ζητάει τη στήριξή τους. Τελικά, μόνο η Νέα Δημοκρατία ανταποκρίνεται θετικά. Στις 10 Οκτωβρίου παρευρίσκεται σε εκπομπή του Πάνου Παναγιωτόπουλου, όπου ανέλυσε εις βάθος το πρόγραμμά και τις προτάσεις του για την Αθήνα. Η Μελίνα Μερκούρη ως αντίπαλη υποψήφιος υποστηριζόμενη από το ΠΑΣΟΚ, παρόλο που είχε προσκληθεί και από τον Τρίτση προσωπικά, επιλέγει να μην παρευρεθεί. Στις 14 Οκτωβρίου κερδίζει τις εκλογές με ποσοστό 50,15% έναντι του 45,94% που συγκέντρωσε η Μελίνα Μερκούρη. Στην απουσία της Μερκούρη από την συγκεκριμένη εκπομπή χρεώθηκε η ήττα της. Ως Δήμαρχος οραματίστηκε μια Αθήνα οργανωμένη χωροταξικά κι ένα κέντρο απαλλαγμένο από αυτοκίνητα και ηχορύπανση. Το σχέδιο του ήταν να μεταμορφώσει την Πανεπιστημίου σε μια αντίστοιχη Οδό των Ηλυσίων Πεδίων, όπως είχε ο ίδιος δηλώσει. Η οδός θα πλακοστρωνόταν, θα πραγματοποιούταν δενδροφύτευση και ο αριθμός των αυτοκινήτων που θα κυκλοφορούσαν στο κέντρο θα μειωνόταν, καθώς τη θέση τους θα έπαιρναν τραμ και τρόλεϊ.
Στις 7 Απριλίου 1992 και σε ηλικία μόλις 55 χρονών, έφυγε από τη ζωή έπειτα από νοσηλεία πέντε ημερών μετά από οξύτατο εγκεφαλικό επεισόδιο το οποίο υπέστη μέσα στο γραφείο του στο Δημαρχείο. Ο θάνατος του ματαίωσε τον επικείμενο γάμο του με την Μιμή Ντενίση, με την οποία διατηρούσε πολύχρονο δεσμό. Με τη διαθήκη του ιδρύθηκε το «Ίδρυμα Αντώνης Τρίτσης, για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών», στο οποίο είχε κληροδοτήσει όλη την προσωπική του περιουσία. Το ίδρυμα βρίσκεται στην Αθήνα και φιλοξενεί σήμερα και το «Αρχείο Αντώνη Τρίτση».